مانور والسالوا

مانور والسالوا ( انگلیسی: Valsalva maneuver ) زمانی اتفاق می افتد که فرد مجرای گلوی خود را ببندد ( حبس نفس ) و فشار درون شکمی و سینه را از طریق انقباض عضله های شکم و عضله های تنفسی افزایش دهد. استفاده از مانور والسالوا هنگام تمرینات مقاومتی شایع است، زیرا به ثابت نگه داشتن بالاتنه هنگام بلند کردن وزنه کمک می کند. اجتناب از مانور والسالوا در شدت های فراتر از ۸۵٪ یک تکرار بیشینه تقریباً غیرممکن است. وقتی والسالوا برانگیخته می شود، افزایش فشار خون به خودی خود بیش از افزایش آن هنگام فعالیت ورزشی مقاومتی به تنهایی است. این افزایش مضاعف به افزایش فشار درون سینه ای بر اثر مانور والسالوا بستگی دارد. در گذشته این وضعیت را بالقوه خطرناک می دانستند که بر همین اساس توصیه می شد از مانور والسالوا در هنگام بلند کردن وزنه پرهیز شود. در عوض بازدم تدریجی توصیه می شد؛ زیرا این کار پاسخ فشار خون را ۴۰ تا ۵۰ درصد پایین می آورد. با این وجود، پژوهش های جدید نشان می دهد بالا رفتن فشار درون سینه ای و افزایش بعدی فشارخون از گردش خون مغز محافظت می کند. کمتر بودن فشار درون رگی عروق مغزی هنگام اجرای فعالیت ورزشی مقاومتی با استفاده از مانور والسالوا هنگام بلند کردن وزنه فشار وارد بر دیواره های شریان مغزی را کاهش می دهد. به همین نحو بلند کردن با استفاده از مانور والسالوا، فشار دیواره ای پایان سیستولی بطن چپ را کاهش می دهد که این امر نشان می دهد این مانور عملاً بار وارد بر قلب را کاهش می دهد. در نتیجه استفاده از مانور والسالوا هنگام یک وهله فعالیت ورزشی مقاومتی آنگونه که قبلاً تصور می شد زیان بار نیست. با این بار این احتمال وجود دارد که به دریچه های قلب آسیب می رسانند. این مانور توسط پزشک ایتالیایی قرن هفدهم آنتونیو ماریا والسالوا توصیف شد.