مانوئل دوم پادشاه پرتغال

دُن مانوئل دوم ( به پرتغالی: Manuel II ) معروف به میهن پرست ( به پرتغالی: o Patriota ) و تیره بخت ( به پرتغالی: o Desventurado ) پادشاه پرتغال بود. او پس از ترور پدرش کارلوس اول و برادر بزرگترش لوئی فلیپه توسط جمهوری خواهان ( آلفرد لوئیس داکوستا و مانوئل بویسا ) [ ۱] به پادشاهی رسید. تا پیش از رسیدن به پادشاهی او لقب دوک بژا را داشت. در پی انقلاب اکتبر ۱۹۱۰، سلطنت در پرتغال منحل شد و مانوئل دوم بقیهٔ عمرش را به حالت تبعید در انگلستان گذراند.
مانوئل تا زمان مرگ تلاش های برای بازگرداندن تاج و تخت از دست رفته کرد که همگی ناکام ماند. پس از درگذشت ( در اثر خفگی ناشی از تورم تار های صوتی حنجره ) [ ۲] ، دولت پرتغال ( که در آن زمان ریاستش با آنتونیو سالازار بود ) ، قوانین تبعید خاندان براگانزا را لغو کرد و اجازه داد تا پیکر او به پرتغال بازگردد. [ ۳] پس از یک تشییع رسمی در لیسبون به خاک سپرده شد.