مانوئل دوم با عنوان کامل مانوئل دوم پالایولوگوس ( به یونانی: Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος, Manouēl II Palaiologos ) ( به لاتین: Manuel II Palaeologus ) ( زادهٔ ۲۷ ژوئیه ۱۳۵۰ – درگذشتهٔ ۲۱ ژوئیه ۱۴۲۵ ) امپراتور بیزانس از سال ۱۳۹۱ میلادی تا هنگام مرگش در سال ۱۴۲۵ میلادی بود. او در دوران زمامداری اش توانست از طریق مناسبات دیپلماتیک، روابطی صلح آمیز با ترکان عثمانی داشته و بدین ترتیب فتح کامل امپراتوری بیزانس به دست آنان را تا ۵۰ سال به تأخیر بیندازد.
... [مشاهده متن کامل]
مانوئل پسر ژان پنجم پالایولوگوس، امپراتور بیزانس و هلنا کانتاکوزنا بود. در مدت زمان حکومت پدرش خزانهٔ امپراتوری به دلیل جنگ با صرب ها و ترک ها خالی شده بود و هنگامی که ژان پنجم برای ملاقاتی در ۱۳۶۹ به ونیز رفت به عنوان بدهکار دستگیر شد. هنگامی که آندرونیکوس چهارم، پسر بزرگ ژان از کمک به پدرش سر باز زد این مانوئل بود که با ونیزی ها وارد مذاکره شد و پدرش را آزاد نمود. آندرونیکوس سپس در ۱۳۷۳ علیه پدرش سر به شورش برداشت که ناموفق بود و دستگیر، تقریباً کور و زندانی گردید. ژان سپس او را از جانشینی خود خلع و مانوئل را وارث تاج و تخت خود نمود و مانوئل در سپتامبر همان سال به عنوان امپراتور مشترک با پدرش تاجگذاری کرد.
با این حال آندرونیکوس در ۱۳۷۶ و با کمک جنوایی ها از زندان گریخت و با حمایت عثمانی ها توانست قسطنطنیه را به کنترل خود درآورده، پدرش را از قدرت برکنار و همراه با برادش زندانی نماید. اما اینبار ژان و مانوئل با کمک ونیزی ها در ۱۳۷۹ گریختند و پس از جلب حمایت ترکان توانستند بار دیگر پایتخت و تاج و تختشان را پس بگیرند. با این حال آنها مجبور شدند تا در مقابل کمک ترکان به آنها خراجی پرداخته و به هنگام نیاز نیروهای نظامی دراختیارشان قرار دهند. همچنین چنین شرط شد که آندرونیکوس نیز باید بار دیگر به عنوان جانشین ژان پنجم به رسمیت شناخته شود. با این حال آندرونیکوس چهارم پیش از پدرش در ۱۳۸۵ درگذشت و پسرش ژان هفتم جانشین او شد.
ژان هفتم در ۱۳۹۰ میلادی سلطه بر پایتخت را در دست گرفت و بر تخت امپراتوری نشست اما ژان پنجم و مانوئل بار دیگر با کمک ترکان موفق به پس گرفتن آن شدند. با این حال ترکان عثمانی مانوئل را مجبور کردند تا به عنوان گروگان در دربار بایزید یکم بماند. ژان پنجم ماه فوریه سال ۱۳۹۱ میلادی درگذشت. مانوئل با شنیدن این خبر از دربار ترکان گریخت و به قسطنطنیه بازگشت. او سپس در همان سال قدرت را به تنهایی در اختیار گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
مانوئل پسر ژان پنجم پالایولوگوس، امپراتور بیزانس و هلنا کانتاکوزنا بود. در مدت زمان حکومت پدرش خزانهٔ امپراتوری به دلیل جنگ با صرب ها و ترک ها خالی شده بود و هنگامی که ژان پنجم برای ملاقاتی در ۱۳۶۹ به ونیز رفت به عنوان بدهکار دستگیر شد. هنگامی که آندرونیکوس چهارم، پسر بزرگ ژان از کمک به پدرش سر باز زد این مانوئل بود که با ونیزی ها وارد مذاکره شد و پدرش را آزاد نمود. آندرونیکوس سپس در ۱۳۷۳ علیه پدرش سر به شورش برداشت که ناموفق بود و دستگیر، تقریباً کور و زندانی گردید. ژان سپس او را از جانشینی خود خلع و مانوئل را وارث تاج و تخت خود نمود و مانوئل در سپتامبر همان سال به عنوان امپراتور مشترک با پدرش تاجگذاری کرد.
با این حال آندرونیکوس در ۱۳۷۶ و با کمک جنوایی ها از زندان گریخت و با حمایت عثمانی ها توانست قسطنطنیه را به کنترل خود درآورده، پدرش را از قدرت برکنار و همراه با برادش زندانی نماید. اما اینبار ژان و مانوئل با کمک ونیزی ها در ۱۳۷۹ گریختند و پس از جلب حمایت ترکان توانستند بار دیگر پایتخت و تاج و تختشان را پس بگیرند. با این حال آنها مجبور شدند تا در مقابل کمک ترکان به آنها خراجی پرداخته و به هنگام نیاز نیروهای نظامی دراختیارشان قرار دهند. همچنین چنین شرط شد که آندرونیکوس نیز باید بار دیگر به عنوان جانشین ژان پنجم به رسمیت شناخته شود. با این حال آندرونیکوس چهارم پیش از پدرش در ۱۳۸۵ درگذشت و پسرش ژان هفتم جانشین او شد.
ژان هفتم در ۱۳۹۰ میلادی سلطه بر پایتخت را در دست گرفت و بر تخت امپراتوری نشست اما ژان پنجم و مانوئل بار دیگر با کمک ترکان موفق به پس گرفتن آن شدند. با این حال ترکان عثمانی مانوئل را مجبور کردند تا به عنوان گروگان در دربار بایزید یکم بماند. ژان پنجم ماه فوریه سال ۱۳۹۱ میلادی درگذشت. مانوئل با شنیدن این خبر از دربار ترکان گریخت و به قسطنطنیه بازگشت. او سپس در همان سال قدرت را به تنهایی در اختیار گرفت.
