مانفرد آیگن. مانفرد آیگن ( به آلمانی: Manfred Eigen ) ( زادهٔ ۹ مهٔ ۱۹۲۷ – درگذشتهٔ ۶ فوریهٔ ۲۰۱۹ ) زیست شیمی فیزیکدان آلمانی بود که جایزه نوبل شیمی سال ۱۹۶۷ را به خاطر کار بر روی اندازه گیری های شیمیایی در واکنش های سریع دریافت کرد.
آیگن مدرک دکترای خود را از دانشگاه گوتینگن دریافت کرد. او مدیر پیشین مؤسسه ماکس پلانک برای زیست شیمی فیزیک در شهر گوتینگن آلمان بوده است.
آیگن در سال ۱۹۶۷ به همراه رونالد نوریش و جرج پرتر برندهٔ جایزهٔ نوبل شیمی شد. آن دو به دلیل پژوهش هایشان بر روی واکنش های بسیار سریع شیمیایی که در نتیجهٔ القای پالس های بسیار کوتاه مدت انرژی پدید می آیند، موفق به دریافت این جایزه شدند. نام او همچنین گره خورده با نگرهٔ ابرچرخه های شیمیایی است که رابطهٔ میان چرخه های شیمیاییِ خودسامان پدیدآورندهٔ حیات را بیان می کند.
• «زندگی نامهٔ مانفرد آیگن در سایت بنیاد نوبل».
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآیگن مدرک دکترای خود را از دانشگاه گوتینگن دریافت کرد. او مدیر پیشین مؤسسه ماکس پلانک برای زیست شیمی فیزیک در شهر گوتینگن آلمان بوده است.
آیگن در سال ۱۹۶۷ به همراه رونالد نوریش و جرج پرتر برندهٔ جایزهٔ نوبل شیمی شد. آن دو به دلیل پژوهش هایشان بر روی واکنش های بسیار سریع شیمیایی که در نتیجهٔ القای پالس های بسیار کوتاه مدت انرژی پدید می آیند، موفق به دریافت این جایزه شدند. نام او همچنین گره خورده با نگرهٔ ابرچرخه های شیمیایی است که رابطهٔ میان چرخه های شیمیاییِ خودسامان پدیدآورندهٔ حیات را بیان می کند.
• «زندگی نامهٔ مانفرد آیگن در سایت بنیاد نوبل».
wiki: مانفرد آیگن