در زبانِ پارسیِ میانه واژه یِ " مانِشن = مان. ِشن" ( به پارسیِ نو : مانِش = مان. ِش ) از فعل " ماندن" ، به چمِ " سکونت، اقامت" آمده است و برابر با " Wohnen " ( آلمانی ) است. ( بسنجید با واژه یِ " مان" در زبانِ پارسیِ میانه به چمِ " خانه، کده". )
... [مشاهده متن کامل]
پس داریم :
مانِش داشتن= سکونت داشتن، ساکن بودن/شدن، اقامت داشتن
... [مشاهده متن کامل]
پس داریم :
مانِش داشتن= سکونت داشتن، ساکن بودن/شدن، اقامت داشتن