مانزونی

لغت نامه دهخدا

مانزونی. [ زُ ] ( اِخ ) نویسنده ایتالیائی که در سال 1785م. در میلان متولد شد و به سرودن اشعاری که الهام بخش افکار مذهبی و وطن پرستی بود پرداخت و براثر انتشار داستان تاریخی «نامزدها» شهرت بسزائی بدست آورد و این اثر برای «رمانتیسم » ایتالیا سرمشقی به شمار آمد. ( از لاروس ).

پیشنهاد کاربران

بپرس