ماندگی افکندن

لغت نامه دهخدا

ماندگی افکندن. [ دَ / دِ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) رفع خستگی کردن. استراحت کردن. خستگی گرفتن. ( به معنی متداول امروز ). استجمام. ( منتهی الارب ) :
بیاسای تا ماندگی بفکنی
به دانش مرا مغز و جان آکنی.
فردوسی.
بدم مانده راه و می خوردنم
بدان بد که تا ماندگی بفکنم.
اسدی.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) رفع خستگی کردن استراحت کردن .

پیشنهاد کاربران

بپرس