مان یوشو

مان یوشو یا مجموعهٔ ده هزار برگ ( به ژاپنی: 万葉集, man'yōshū ) قدیمی ترین مجموعه شعر ژاپنی است که بجای مانده است. جمع آوری این مجموعه از اواسط قرن هفتم تا اواسط قرن هشتم میلادی انجام گرفته و در حدود سال ۷۵۹ میلادی، در دوره نارا به پایان رسیده است. این کتاب دارای بیش از ۴۵۰۰ قطعه شعر است که این اشعار توسط گروه های مختلف اجتماعی از امپراتور و اشراف تا نظامیان و خدمه سروده شده است. این کتاب گذشته از اینکه یکی از مهمترین کتاب های ادبی ژاپن به شمار می رود به سبب اینکه برخی از شعرها با لهجه سروده شده اند و محل تولد شاعر نیز در کنار این اشعار آمده است، یکی از منابع تاریخی مهم در لهجه شناسی ژاپنی نیز هست.