مان، هایْنْریش (۱۸۷۱ـ۱۹۵۰)(Mann, Heinrich)
مان، هایْنْریش
رمان نویس آلمانی. در ۱۹۳۷ آلمانِ نازی را ترک کرد و با برادرش، توماس مان۱، به امریکا رفت. برخی از آثار او عبارت اند از در سرزمین شیر و عسل۲ (۱۹۰۱) و استاد اونرات۳ (۱۹۰۴؛ فیلم آن با نام فرشتۀ آبی۴ بسیار مشهور است) که شرح سقوط نفسانی یک معلم مدرسه است. رمان های او نشان دهندۀ رونق تازه و توأم با ابتذال آلمان از پایان قرن ۱۹ تا دورۀ پیش از جنگ جهانی اول است؛ بهترین آثار او مدتی توقیف شدند. مان در خانواده ای ثروتمند و تاجر در لوبک۵ زاده شد. جوانی خود را در فرانسه و ایتالیا گذراند و نویسندگی را از همان جوانی آغاز کرد. سرانجام رئیس قسمت نویسندگان آکادمی هنرهای پروس۶ شد، اما نازی ها در ۱۹۳۳ او را اخراج کردند. تا ۱۹۴۰ در فرانسه زندگی کرد و سپس به امریکا گریخت و در این زمان شهرتی جهانی به دست آورد. سه رمان او، که با نام الهگان۷ (۱۹۰۲ـ۱۹۰۳) منتشر شد، همان مایۀ حسی و رمانتیک استاد اونرات را داشت؛ اثری که نویسندگان اکسپرسیونیست۸ بعدی از آن بسیار الهام گرفتند. ملی گرایی مان و تجزیه و تحلیل بی رحمانۀ او براساس اسناد دقیق، از جهاتی شبیه به امیل زولا۹، رمان نویس فرانسوی، است. گی دو مو پاسان۱۰، نویسندۀ داستان کوتاه، و گابریله دانونتسیو۱۱، نویسندۀ ایتالیایی، از دیگر کسانی بودند که بر او تأثیر گذاشتند. مان نیز به نوبۀ خود استاد مسلم یاکوب واسرمان۱۲ و لیون فویْشْت وانگر۱۳ بود. مان در صدر رمان نویسان طبقات متوسط آلمانی قرار گرفت. شاید مهم ترین اثر او، سه گانۀ۱۴ گزندۀ امپراتوری۱۵، که در آن تصویری بزرگ از زندگی آلمانی در حکومت قیصر ویلهلم دوم۱۶ را به تصویر می کشد، مشتمل است بر فقرا۱۷ (۱۹۱۷) که پرولتاریا۱۸ را توصیف می کند، شهروند۱۹ (۱۹۱۸) که دربارۀ بورژوازی۲۰ است، و رئیس۲۱ (۱۹۲۵) که طبقۀ حاکم را به تصویر می کشد. نقد اجتماعی و بینش روان شناختی خود را با استادی در رمان شهر کوچک۲۲ (۱۹۰۹) بیان کرده است؛ داستان رمانتیک گروهی بازیگر که برای دیدن شهری ایتالیایی می روند. برخی دیگر از آثار او عبارت اند از مادر ماری۲۳ (۱۹۲۷)، اوژنی یا دوران بورژواها۲۴ (۱۹۲۸)، و یک زندگی جدی۲۵ (۱۹۳۲). رمان های بلند تاریخی او دربارۀ زندگی هانری چهارم فرانسه عبارت اند از جوانی پادشاه هانری چهارم۲۶ (۱۹۳۵) و کمالِ پادشاه هانری چهارم۲۷ (۱۹۳۸). این آثار مطالعاتی جاه طلبانه در باب عظمت آدمی است، اما معیارهای هنرمندانه در آن چندان رعایت نشده است. نوشته های غیرداستانی و متنوع او شامل مقالاتی دربارۀ ادبیات فرانسه و نوشته های سیاسی علیه رژیم نازی است؛ مان زندگی نامۀ خودنوشت خود را نیز با نام دیداری از یک دوران۲۸ (۱۹۴۵ـ۱۹۴۶) منتشر کرد.Thomas MannIm Schlaraffenland/In the Land of CockaigneProfessor UnratThe Blue AngelLübeckPrussian Academy of ArtsDie Göttinnen/The GoddessesexpressionistEmile ZolaGuy de MaupassantGabriele D’AnnunzioJakob WassermannLion FeuchtwangerDas Kaiserreich/The EmpireKaiser Wilhelm IIDie ArmenproletariatDer UntertanbourgeoisieDer KopfDie kleine Stadt/The Little TownMutter Marie/Mother MaryEugénie oder die Bürgerzeit/The Royal WomanEin ernstes Leben/The Hill of LiesDie Jugend des Königs Henri Quatre/Young Henry of NavarreDie Vollendung des Königs Henri Quatre/Henry IV, King of FranceEin Zeitalter wird besichtigt/Review of an Age
مان، هایْنْریش
رمان نویس آلمانی. در ۱۹۳۷ آلمانِ نازی را ترک کرد و با برادرش، توماس مان۱، به امریکا رفت. برخی از آثار او عبارت اند از در سرزمین شیر و عسل۲ (۱۹۰۱) و استاد اونرات۳ (۱۹۰۴؛ فیلم آن با نام فرشتۀ آبی۴ بسیار مشهور است) که شرح سقوط نفسانی یک معلم مدرسه است. رمان های او نشان دهندۀ رونق تازه و توأم با ابتذال آلمان از پایان قرن ۱۹ تا دورۀ پیش از جنگ جهانی اول است؛ بهترین آثار او مدتی توقیف شدند. مان در خانواده ای ثروتمند و تاجر در لوبک۵ زاده شد. جوانی خود را در فرانسه و ایتالیا گذراند و نویسندگی را از همان جوانی آغاز کرد. سرانجام رئیس قسمت نویسندگان آکادمی هنرهای پروس۶ شد، اما نازی ها در ۱۹۳۳ او را اخراج کردند. تا ۱۹۴۰ در فرانسه زندگی کرد و سپس به امریکا گریخت و در این زمان شهرتی جهانی به دست آورد. سه رمان او، که با نام الهگان۷ (۱۹۰۲ـ۱۹۰۳) منتشر شد، همان مایۀ حسی و رمانتیک استاد اونرات را داشت؛ اثری که نویسندگان اکسپرسیونیست۸ بعدی از آن بسیار الهام گرفتند. ملی گرایی مان و تجزیه و تحلیل بی رحمانۀ او براساس اسناد دقیق، از جهاتی شبیه به امیل زولا۹، رمان نویس فرانسوی، است. گی دو مو پاسان۱۰، نویسندۀ داستان کوتاه، و گابریله دانونتسیو۱۱، نویسندۀ ایتالیایی، از دیگر کسانی بودند که بر او تأثیر گذاشتند. مان نیز به نوبۀ خود استاد مسلم یاکوب واسرمان۱۲ و لیون فویْشْت وانگر۱۳ بود. مان در صدر رمان نویسان طبقات متوسط آلمانی قرار گرفت. شاید مهم ترین اثر او، سه گانۀ۱۴ گزندۀ امپراتوری۱۵، که در آن تصویری بزرگ از زندگی آلمانی در حکومت قیصر ویلهلم دوم۱۶ را به تصویر می کشد، مشتمل است بر فقرا۱۷ (۱۹۱۷) که پرولتاریا۱۸ را توصیف می کند، شهروند۱۹ (۱۹۱۸) که دربارۀ بورژوازی۲۰ است، و رئیس۲۱ (۱۹۲۵) که طبقۀ حاکم را به تصویر می کشد. نقد اجتماعی و بینش روان شناختی خود را با استادی در رمان شهر کوچک۲۲ (۱۹۰۹) بیان کرده است؛ داستان رمانتیک گروهی بازیگر که برای دیدن شهری ایتالیایی می روند. برخی دیگر از آثار او عبارت اند از مادر ماری۲۳ (۱۹۲۷)، اوژنی یا دوران بورژواها۲۴ (۱۹۲۸)، و یک زندگی جدی۲۵ (۱۹۳۲). رمان های بلند تاریخی او دربارۀ زندگی هانری چهارم فرانسه عبارت اند از جوانی پادشاه هانری چهارم۲۶ (۱۹۳۵) و کمالِ پادشاه هانری چهارم۲۷ (۱۹۳۸). این آثار مطالعاتی جاه طلبانه در باب عظمت آدمی است، اما معیارهای هنرمندانه در آن چندان رعایت نشده است. نوشته های غیرداستانی و متنوع او شامل مقالاتی دربارۀ ادبیات فرانسه و نوشته های سیاسی علیه رژیم نازی است؛ مان زندگی نامۀ خودنوشت خود را نیز با نام دیداری از یک دوران۲۸ (۱۹۴۵ـ۱۹۴۶) منتشر کرد.Thomas MannIm Schlaraffenland/In the Land of CockaigneProfessor UnratThe Blue AngelLübeckPrussian Academy of ArtsDie Göttinnen/The GoddessesexpressionistEmile ZolaGuy de MaupassantGabriele D’AnnunzioJakob WassermannLion FeuchtwangerDas Kaiserreich/The EmpireKaiser Wilhelm IIDie ArmenproletariatDer UntertanbourgeoisieDer KopfDie kleine Stadt/The Little TownMutter Marie/Mother MaryEugénie oder die Bürgerzeit/The Royal WomanEin ernstes Leben/The Hill of LiesDie Jugend des Königs Henri Quatre/Young Henry of NavarreDie Vollendung des Königs Henri Quatre/Henry IV, King of FranceEin Zeitalter wird besichtigt/Review of an Age
wikijoo: مان،_هاینریش_(۱۸۷۱ـ۱۹۵۰)