مامی تو شوز ( به انگلیسی: Mammy Two Shoes ) ( به فارسی : کفش های مامی ) یک شخصیت داستانی در کارتون های تام و جری از مترو گلدوین مایر است. او یک مستخدم چاق و میانسال آمریکایی آفریقایی تبار است که از خانه ای که تام و جری در آن زندگی می کنند مراقبت می کند.
... [مشاهده متن کامل]
بعنوان یک شخصیت که تا حدی دیده می شود، سر او به ندرت دیده می شد، مگر در چند کارتون از جمله Part Time Pal، یک موش در خانه، تمیز کردن موش و گربه شنبه شب.
مامی در ۱۹ کارتون از Puss Gets the Boot ( ۱۹۴۰ ) گرفته تا Push - Button Kitty ( ۱۹۵۲ ) ظاهر شد. ظاهر مامی اغلب در نمایش های بعدی تلویزیونی ویرایش، دوبله یا دوباره متحرک می شود، از آنجایی که شخصیت او نمونه ای از طرح اصلی محسوب می شود، معمولاً نژادپرستانه تلقی می شود. آفرینش او به همه گیر بودن کلیشه «مامی» در فرهنگ عامه آمریکا اشاره دارد، و شخصیت پس از سال ۱۹۵۳ به دلیل اعتراض انجمن ملی پیشرفت رنگین پوستان از سریال حذف شد.
اولین حضور مامی در Puss Gets The Boot ( ۱۹۴۰ ) بود، در حالی که آخرین حضور او در Push - Button Kitty ( ۱۹۵۲ ) بود. صداپیشگی وی در ابتدا توسط بازیگر معروف شخصیت های آفریقایی - آمریکایی، لیلیان رندولف انجام شد. او پس از بوسکو، دومین شخصیت برجسته سیاه پوست استودیوی کارتونی Metro - Goldwyn - Mayer بود. او بین سال های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۲ در ۱۹ انیمیشن کوتاه تام و جری ظاهر شد.
یکی از نقش های مامی در این فیلم ها ساختن طرح با هشدار به تام گربه که اگر نتواند مطابق خواسته هایش عمل کند، او را از خانه بیرون می اندازد. او همیشه تام را که بر خلاف دستورهای او عمل می کند، جلب می کند و عواقب سنگینی در پی دارد. طبیعتاً این جری موش که تام را خراب می کند تا او را به دردسر بیندازد.
ویلیام هانا و جوزف باربرا در ابتدا مامی را به عنوان خدمتکار خانه به تصویر کشیدند، در حالی که صاحبان واقعی برای تماشاگران ناشناخته بودند - حداقل پیشبند او نشان می دهد که او یک خدمتکار است. بعداً، به نظر می رسید که هانا و باربرا، از طریق گفتگو و رفتارهای گاه به گاه، پیشنهاد کردند که این خانه خانه خود مامی است. در یک مورد، او به اتاق خواب خود می رود. این نشان می دهد که او صاحب خانه است و تنها ساکن انسانی آن است، اگرچه تداوم برش ارائه شده با هر کوتاه در کتابخانه کنگره همیشه از شخصیت به عنوان «خدمتکار» یاد می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
بعنوان یک شخصیت که تا حدی دیده می شود، سر او به ندرت دیده می شد، مگر در چند کارتون از جمله Part Time Pal، یک موش در خانه، تمیز کردن موش و گربه شنبه شب.
مامی در ۱۹ کارتون از Puss Gets the Boot ( ۱۹۴۰ ) گرفته تا Push - Button Kitty ( ۱۹۵۲ ) ظاهر شد. ظاهر مامی اغلب در نمایش های بعدی تلویزیونی ویرایش، دوبله یا دوباره متحرک می شود، از آنجایی که شخصیت او نمونه ای از طرح اصلی محسوب می شود، معمولاً نژادپرستانه تلقی می شود. آفرینش او به همه گیر بودن کلیشه «مامی» در فرهنگ عامه آمریکا اشاره دارد، و شخصیت پس از سال ۱۹۵۳ به دلیل اعتراض انجمن ملی پیشرفت رنگین پوستان از سریال حذف شد.
اولین حضور مامی در Puss Gets The Boot ( ۱۹۴۰ ) بود، در حالی که آخرین حضور او در Push - Button Kitty ( ۱۹۵۲ ) بود. صداپیشگی وی در ابتدا توسط بازیگر معروف شخصیت های آفریقایی - آمریکایی، لیلیان رندولف انجام شد. او پس از بوسکو، دومین شخصیت برجسته سیاه پوست استودیوی کارتونی Metro - Goldwyn - Mayer بود. او بین سال های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۲ در ۱۹ انیمیشن کوتاه تام و جری ظاهر شد.
یکی از نقش های مامی در این فیلم ها ساختن طرح با هشدار به تام گربه که اگر نتواند مطابق خواسته هایش عمل کند، او را از خانه بیرون می اندازد. او همیشه تام را که بر خلاف دستورهای او عمل می کند، جلب می کند و عواقب سنگینی در پی دارد. طبیعتاً این جری موش که تام را خراب می کند تا او را به دردسر بیندازد.
ویلیام هانا و جوزف باربرا در ابتدا مامی را به عنوان خدمتکار خانه به تصویر کشیدند، در حالی که صاحبان واقعی برای تماشاگران ناشناخته بودند - حداقل پیشبند او نشان می دهد که او یک خدمتکار است. بعداً، به نظر می رسید که هانا و باربرا، از طریق گفتگو و رفتارهای گاه به گاه، پیشنهاد کردند که این خانه خانه خود مامی است. در یک مورد، او به اتاق خواب خود می رود. این نشان می دهد که او صاحب خانه است و تنها ساکن انسانی آن است، اگرچه تداوم برش ارائه شده با هر کوتاه در کتابخانه کنگره همیشه از شخصیت به عنوان «خدمتکار» یاد می کرد.
