مأموریت کرولاک - مندنهال یک اکسپدیشن حقیقت یاب بود که توسط دولت کندی در اوایل سپتامبر ۱۹۶۳ به ویتنام جنوبی اعزام شد. هدف اعلام شده از این اکسپدیشن بررسی پیشرفت جنگ توسط رژیم ویتنام جنوبی و مستشاران نظامی آمریکا علیه شورش ویت کنگ بود. این ماموریت توسط ویکتور کرولاک و جوزف مندنهال رهبری می شد. کرولاک یک ژنرال بزرگ در سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده بود، در حالی که مندنهال یک افسر ارشد خدمات خارجی بود که در رسیدگی به امور ویتنام با تجربه بود. [ ۱]
این سفر چهار روزه گردباد در ۶ سپتامبر ۱۹۶۳، همزمان با نشست شورای امنیت ملی ( NSC ) آغاز شد و در پی تیرگی روابط بین ایالات متحده و ویتنام جنوبی انجام شد. با تشدید تظاهرات بوداییان علیه تبعیض مذهبی رژیم کاتولیک رئیس جمهور نگو دین دیم، ناآرامی های داخلی ویتنام جنوبی را فرا گرفت. پس از یورش به بتکده های بودایی در ۲۱ اوت که تعداد کشته شدگان به چند صد نفر رسید، ایالات متحده از طریق تلگراف به سفیر ایالات متحده هنری کابوت لاج جونیور اجازه تحقیقات دربارهٔ کودتای احتمالی را داد. [ ۲]
کرولاک در ارسال های خود به شورای امنیت ملی گزارش خوش بینانه ای دربارهٔ پیشرفت جنگ ارائه کرد، در حالی که مندنهال تصویری تاریک از شکست نظامی و نارضایتی عمومی ارائه کرد. کرولاک حمایت مردمی از ویت کنگ ها را نادیده گرفت و احساس کرد که تلاش های سربازان ویتنامی در میدان تحت تأثیر نارضایتی مردم از سیاست های دیم قرار نمی گیرد. مندنهال بر سنجش احساسات ویتنامی های شهری تمرکز کرد و به این نتیجه رسید که سیاست های دیم احتمال جنگ داخلی مذهبی را افزایش می دهد و باعث می شود ویتنام جنوبی این باور را داشته باشد که زندگی تحت ویت کنگ کیفیت زندگی آنها را بهبود می بخشد. گزارش های متفاوت باعث شد جان اف کندی، رئیس جمهور ایالات متحده از دو مشاور خود بپرسد که "شما دو نفر از یک کشور دیدن کردید، نه؟"[ ۳]
این گزارش بی نتیجه موضوع بحث های تلخ و شخصی در میان مشاوران ارشد کندی بود. اقدامات مختلفی در قبال ویتنام مورد بحث قرار گرفت، مانند ایجاد تغییر رژیم یا اتخاذ یک سری اقدامات انتخابی که برای فلج کردن نفوذ نگو دین نو، برادر و مشاور ارشد سیاسی دیم طراحی شده است. نهو و همسرش مادام نگو به عنوان عوامل اصلی مشکلات سیاسی در ویتنام جنوبی دیده می شدند. نتیجه بی نتیجه اکسپدیشن کرولاک و مندنهال منجر به یک مأموریت بعدی شد، مأموریت مک نامارا - تیلور. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین سفر چهار روزه گردباد در ۶ سپتامبر ۱۹۶۳، همزمان با نشست شورای امنیت ملی ( NSC ) آغاز شد و در پی تیرگی روابط بین ایالات متحده و ویتنام جنوبی انجام شد. با تشدید تظاهرات بوداییان علیه تبعیض مذهبی رژیم کاتولیک رئیس جمهور نگو دین دیم، ناآرامی های داخلی ویتنام جنوبی را فرا گرفت. پس از یورش به بتکده های بودایی در ۲۱ اوت که تعداد کشته شدگان به چند صد نفر رسید، ایالات متحده از طریق تلگراف به سفیر ایالات متحده هنری کابوت لاج جونیور اجازه تحقیقات دربارهٔ کودتای احتمالی را داد. [ ۲]
کرولاک در ارسال های خود به شورای امنیت ملی گزارش خوش بینانه ای دربارهٔ پیشرفت جنگ ارائه کرد، در حالی که مندنهال تصویری تاریک از شکست نظامی و نارضایتی عمومی ارائه کرد. کرولاک حمایت مردمی از ویت کنگ ها را نادیده گرفت و احساس کرد که تلاش های سربازان ویتنامی در میدان تحت تأثیر نارضایتی مردم از سیاست های دیم قرار نمی گیرد. مندنهال بر سنجش احساسات ویتنامی های شهری تمرکز کرد و به این نتیجه رسید که سیاست های دیم احتمال جنگ داخلی مذهبی را افزایش می دهد و باعث می شود ویتنام جنوبی این باور را داشته باشد که زندگی تحت ویت کنگ کیفیت زندگی آنها را بهبود می بخشد. گزارش های متفاوت باعث شد جان اف کندی، رئیس جمهور ایالات متحده از دو مشاور خود بپرسد که "شما دو نفر از یک کشور دیدن کردید، نه؟"[ ۳]
این گزارش بی نتیجه موضوع بحث های تلخ و شخصی در میان مشاوران ارشد کندی بود. اقدامات مختلفی در قبال ویتنام مورد بحث قرار گرفت، مانند ایجاد تغییر رژیم یا اتخاذ یک سری اقدامات انتخابی که برای فلج کردن نفوذ نگو دین نو، برادر و مشاور ارشد سیاسی دیم طراحی شده است. نهو و همسرش مادام نگو به عنوان عوامل اصلی مشکلات سیاسی در ویتنام جنوبی دیده می شدند. نتیجه بی نتیجه اکسپدیشن کرولاک و مندنهال منجر به یک مأموریت بعدی شد، مأموریت مک نامارا - تیلور. [ ۴]
wiki: ماموریت کرولاک مندنهال