ماموریت اوردن نمونه

مأموریت آوردن نمونه. مأموریت آوردن نمونه ( به انگلیسی: Sample - return mission ) ، یک مأموریت فضاپیمایی با هدف جمع آوری و بازگشت با نمونهٔ ملموس از یک مکان فرازمینی به زمین برای تجزیه و تحلیل است. مأموریت آوردن نمونه ممکن است صرفاً به آوردن چند اتم و مولکول محدود شود یا ته نشین و رسوبات ترکیبات پیچیده مانند مواد با ساختار سست ناپیوسته ( مثل «خاک» ) ، یا سنگ باشد. این نمونه ها ممکن است از چند از راه مختلف، از جمله استفاده از یک آرایه برای جمع آوری ذرات باد خورشیدی یا باقی مانده های اجزای دنباله دار، حفاری خاک و سنگ، معدن کاری، و از هر راه ممکن دیگر برای به دست آوردن نمونه ها از یک محیط مورد نظر حاصل شوند.
تا به امروز، جامعهٔ انسانی نمونه هایی از شش جرم فرازمینی منظومهٔ خورشیدی را شناسایی کرده، نیز نمونه هایی از بادهای خورشیدی جمع آوری کرده است. این نمونه ها با استفاده از سه روش به دست آمده اند: مجموعه نمونه های خود کرهٔ زمین، مجموعه نمونه های فرازمینی موجود در سطح زمین مانند شهاب سنگ های شناسایی شده ای که بر روی زمین افتاده اند، و تهیه و جمع آوری نمونه از طریق بازگشت مأموریت های آوردن نمونه. نمونه های سنگ های ماه از ماه ( قمر زمین ) هم از طریق شهاب سنگ ها و هم توسط مأموریت های آوردن نمونه؛ بدون سرنشین و سرنشین دار٬ جمع آوری شده است. دنباله دار ویلد۲ و سیارک ۲۵۱۴۳ ایتوکاوا توسط فضاپیمای بدون سرنشین بازدید شدند که نمونه ها را به زمین بازگرداندند. افزون بر این، نمونه های سه جرم منظومهٔ خورشیدی دیگر هم شناسایی شده که تنها نمونه هایی هستند که با استفاده از روشی غیر از مأموریت آوردن نمونه فراهم شده اند، یکی نمونه هایی از خود سیارهٔ زمین، نمونه های سیارک بزرگ وستا که به صورت «شهاب سنگ های HED» به زمین رسیده اند و نمونه هایی از مریخ به شکل شهاب سنگ های مریخی.