[ویکی فقه] مأمور به منجز. مأمورٌبه منجّز به معنای فعل متعلق طلب ، غیر مشروط به زمان آینده می باشد.
مأمورٌبه منجّز، مقابل مأمورٌبه معلّق بوده و به فعلی گفته می شود که به مجرد تعلق امر به آن، می توان آن را به جا آورد؛ یعنی امر و مأمورٌبه هر دو فعلی بوده. و هم زمان با تعلق امر به فعل، مکلف قادر به انجام آن در خارج است و زمان خاصی برای انجام آن در نظر گرفته نشده؛ به خلاف مأمورٌبه معلق که امر در زمان حاضر به آن تعلق می گیرد، ولی چون باید در زمان خاصی در آینده انجام شود در حال حاضر، انجام آن مقدور مکلف نیست.
مأمورٌبه منجّز، مقابل مأمورٌبه معلّق بوده و به فعلی گفته می شود که به مجرد تعلق امر به آن، می توان آن را به جا آورد؛ یعنی امر و مأمورٌبه هر دو فعلی بوده. و هم زمان با تعلق امر به فعل، مکلف قادر به انجام آن در خارج است و زمان خاصی برای انجام آن در نظر گرفته نشده؛ به خلاف مأمورٌبه معلق که امر در زمان حاضر به آن تعلق می گیرد، ولی چون باید در زمان خاصی در آینده انجام شود در حال حاضر، انجام آن مقدور مکلف نیست.
[ویکی فقه] مأمورٌبه منجّز به معنای فعل متعلق طلب ، غیر مشروط به زمان آینده می باشد.
مأمورٌبه منجّز، مقابل مأمورٌبه معلّق بوده و به فعلی گفته می شود که به مجرد تعلق امر به آن، می توان آن را به جا آورد؛ یعنی امر و مأمورٌبه هر دو فعلی بوده. و هم زمان با تعلق امر به فعل، مکلف قادر به انجام آن در خارج است و زمان خاصی برای انجام آن در نظر گرفته نشده؛ به خلاف مأمورٌبه معلق که امر در زمان حاضر به آن تعلق می گیرد، ولی چون باید در زمان خاصی در آینده انجام شود در حال حاضر، انجام آن مقدور مکلف نیست.
عناوین مرتبط
۱. ↑ المحکم فی اصول الفقه، حکیم، محمد سعید، ج۱، ص۳۳۹.
...
مأمورٌبه منجّز، مقابل مأمورٌبه معلّق بوده و به فعلی گفته می شود که به مجرد تعلق امر به آن، می توان آن را به جا آورد؛ یعنی امر و مأمورٌبه هر دو فعلی بوده. و هم زمان با تعلق امر به فعل، مکلف قادر به انجام آن در خارج است و زمان خاصی برای انجام آن در نظر گرفته نشده؛ به خلاف مأمورٌبه معلق که امر در زمان حاضر به آن تعلق می گیرد، ولی چون باید در زمان خاصی در آینده انجام شود در حال حاضر، انجام آن مقدور مکلف نیست.
عناوین مرتبط
۱. ↑ المحکم فی اصول الفقه، حکیم، محمد سعید، ج۱، ص۳۳۹.
...
wikifeqh: مأمور_به_منجز