[ویکی فقه] مأمور به عینی. مأمورٌبه عینی، فعل متعلق امر غیر قابل سقوط، به سبب امتثال سایر مکلّفان می باشد.
مأمورٌبه عینی، فعلی است که امر عینی به آن تعلق گرفته است؛ یعنی دستور به انجام دادن آن به طور مستقل متوجه هر یک از مکلفان گردیده، و امتثال آن از ناحیه برخی موجب سقوط امر آن از عهده سایرین نمی گردد.به بیان دیگر، مکلف باید این مأموربه را انجام دهد، خواه دیگری آن را به جا آورد یا نیاورد، مانند: نماز و روزه.
مأمورٌبه عینی، فعلی است که امر عینی به آن تعلق گرفته است؛ یعنی دستور به انجام دادن آن به طور مستقل متوجه هر یک از مکلفان گردیده، و امتثال آن از ناحیه برخی موجب سقوط امر آن از عهده سایرین نمی گردد.به بیان دیگر، مکلف باید این مأموربه را انجام دهد، خواه دیگری آن را به جا آورد یا نیاورد، مانند: نماز و روزه.
[ویکی فقه] مأمورٌبه عینی، فعل متعلق امر غیر قابل سقوط، به سبب امتثال سایر مکلّفان می باشد.
مأمورٌبه عینی، فعلی است که امر عینی به آن تعلق گرفته است؛ یعنی دستور به انجام دادن آن به طور مستقل متوجه هر یک از مکلفان گردیده، و امتثال آن از ناحیه برخی موجب سقوط امر آن از عهده سایرین نمی گردد.به بیان دیگر، مکلف باید این مأموربه را انجام دهد، خواه دیگری آن را به جا آورد یا نیاورد، مانند: نماز و روزه.
مأمورٌبه عینی، فعلی است که امر عینی به آن تعلق گرفته است؛ یعنی دستور به انجام دادن آن به طور مستقل متوجه هر یک از مکلفان گردیده، و امتثال آن از ناحیه برخی موجب سقوط امر آن از عهده سایرین نمی گردد.به بیان دیگر، مکلف باید این مأموربه را انجام دهد، خواه دیگری آن را به جا آورد یا نیاورد، مانند: نماز و روزه.
wikifeqh: مأموربه_عینی