مامطیر

لغت نامه دهخدا

مامطیر. [ م َ ] ( اِخ ) شهرکی است [ از دیلمان به ناحیت طبرستان ] با آبهای روان و ازوی حصیری خیزد سطبر و سخت نیکو که آن به تابستان به کار دارند. ( حدودالعالم چ دانشگاه ص 145 ). در قرن دهم هجری بارفروش ( بابل ) در محل سابق مامطیر بنا شد. ( ترجمه مازندران و استرآباد رابینو ص 71 ). شهری به مازندران. بارفروش.بار فروش ده. بابل. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). ورجوع به مازندران در همین لغت نامه و استرآباد رابینو و تاریخ طبرستان تألیف ابن اسفندیار ج 1 ص 73 شود.

فرهنگ فارسی

نام قدیمی بابل .
شهرکی با آبهای روان

پیشنهاد کاربران

بپرس