مالیات چونان دزدی

دزدی دانستن مالیات بستن دیدگاهیست که در شماری از فلسفه های سیاسی دیده می شود. در این دیدگاه، با اعمال اجباری جمع آوری مالیات به حقوق مالکیت تجاوز می کند. [ ۱] [ ۲] آنارکو - کاپیتالیستها و آبجکتیویسیتها مالیات بستن را بمثابه نقض دولتی اصل عدم تجاوز می دانند. [ ۳]
موری راتبارد در اخلاق آزادی استدلال کرد که مالیات بستن دزدیست و نتیجتاً مقاومت در برابر مالیات مشروع است: «همان طور که هیچ کس اخلاقاً ملزم نیست به یک دزد وقتی از او می پرسد وسیلهٔ ارزشمندی در خانه اش دارد، صادقانه پاسخ گوید، بنابراین هیچ کس اخلاقاً ملزم نیست به سؤالات مشابهی از سوی حکومت، مثلاً هنگام پر کردن اظهارنامه مالیاتی، صادقانه پاسخ دهد. »[ ۴] [ ۵]
حامیان مالیات بستن اغلب می گویند چنین حقوقی نقض نشده است. آنان استدلال می کنند «دزدی» باید در زمینه نظام دولت در نظر گرفته شود. [ ۶] یک توجیه مالیات در قالب نظریه قرارداد اجتماعی ارائه شده است. [ ۷] نظر کلی این است که مالیات بستن برای تأمین مواد اولیه ای که رشد اقتصادی را تسهیل می کنند لازم است ( یعنی نظم و قانون، حمل و نقل/مخابرات/زیرساختهای انرژی ) گرچه برخی اقتصاددانان مدعیند مالیات گیری توزیع زوری ثروت و خیلی شبیه به دزدیست و درست مثل جرم اثر منفی شدیدی بر GDP کشور دارد. [ ۸] [ ۹]