مالیات پیش رونده یا مالیات تصاعدی ( به انگلیسی: Progressive Tax ) مالیاتی است که در آن نرخ مالیاتی همگام با میزان پایهٔ مالیاتی افزایش می یابد. این مالیات از اصل قدرت پرداخت تبعیت می کند.
اصلی که بیانگر قدرت پرداخت مالیات، با توجه به سطح درآمد یا دارایی شخص حقیقی یا حقوقی است. بسیاری از کشورها بر اساس این اصل، دستورالعمل های مالیاتی خود را به صورت پلکانی طراحی کرده اند، بدین صورت که شخص با درآمد بیشتر، درصد مالیاتی بالاتری را نسبت به شخص کم درآمدتر پرداخت می نماید.
به موجب اصل قدرت پرداخت مالیات باید براساس درآمد یا ثروت مالیات دهنده وضع و اخذ گردد. بعضی بر این اعتقادند که مالیات باید براساس منافع مستقیمی که مؤدی دریافت می کند اخذ شود. به موجب این اصل مالیات بر درآمد به صورت تصاعدی محاسبه و وصول می گردد. بدین معنی که داراتر مالیات بیشتری باید بپردازد.
از طرفی جدا از بحث مالیاتی، قدرت پرداخت یکی از عوامل تعیین کننده در اعطای تسهیلات نیز می باشد. در اعطای تسهیلات، قدرت پرداخت بر اساس درآمد شخص و مبلغ قسط پرداختی تعیین می شود. در این موارد از آن به عنوان قدرت بازپرداخت نیز یاد می شود.
گزارشی منتشر شده توسط سازمان OECD در سال ۲۰۰۸ پژوهشی تجربی ارائه کرد که رابطه منفی ضعیفی بین تصاعدی بودن مالیات بر درآمد شخصی و رشد اقتصاد نشان می داد. ویلیام مکبراید از نویسندگان بنیاد محافظه کار مالیات، در توضیح این پژوهش بیان کرد که تصاعدی بودن مالیات بر درآمد می تواند سرمایه گذاری، ریسک پذیری، و نیروی کار بسیار مولد را تضعیف کند. [ ۱] [ ۲] بنا بر صندوق بین المللی پول، برخی اقتصادهای پیشرفته می توانند برای مقابله با نابرابری، بدون لطمه زدن به رشد، مادامی که تصاعدی بودن مفرط نشود، تصاعدی بودن را افزایش دهند. صندوق همچنین بیان می کند که میانگین بالاترین نرخ مالیات بردرامد برای اعضای OECD از ۶۲ درصد در سال ۱۹۶۱ به ۳۵ درصد در سال ۲۰۱۵ رسیده و علاوه بر آن نظام های مالیاتی کمتر از آنچه نرخ های قانونی نشان می دهد تصاعدی هستند چرا که افراد ثروتمند دسترسی بیشتری به معافیت مالیاتی دارند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاصلی که بیانگر قدرت پرداخت مالیات، با توجه به سطح درآمد یا دارایی شخص حقیقی یا حقوقی است. بسیاری از کشورها بر اساس این اصل، دستورالعمل های مالیاتی خود را به صورت پلکانی طراحی کرده اند، بدین صورت که شخص با درآمد بیشتر، درصد مالیاتی بالاتری را نسبت به شخص کم درآمدتر پرداخت می نماید.
به موجب اصل قدرت پرداخت مالیات باید براساس درآمد یا ثروت مالیات دهنده وضع و اخذ گردد. بعضی بر این اعتقادند که مالیات باید براساس منافع مستقیمی که مؤدی دریافت می کند اخذ شود. به موجب این اصل مالیات بر درآمد به صورت تصاعدی محاسبه و وصول می گردد. بدین معنی که داراتر مالیات بیشتری باید بپردازد.
از طرفی جدا از بحث مالیاتی، قدرت پرداخت یکی از عوامل تعیین کننده در اعطای تسهیلات نیز می باشد. در اعطای تسهیلات، قدرت پرداخت بر اساس درآمد شخص و مبلغ قسط پرداختی تعیین می شود. در این موارد از آن به عنوان قدرت بازپرداخت نیز یاد می شود.
گزارشی منتشر شده توسط سازمان OECD در سال ۲۰۰۸ پژوهشی تجربی ارائه کرد که رابطه منفی ضعیفی بین تصاعدی بودن مالیات بر درآمد شخصی و رشد اقتصاد نشان می داد. ویلیام مکبراید از نویسندگان بنیاد محافظه کار مالیات، در توضیح این پژوهش بیان کرد که تصاعدی بودن مالیات بر درآمد می تواند سرمایه گذاری، ریسک پذیری، و نیروی کار بسیار مولد را تضعیف کند. [ ۱] [ ۲] بنا بر صندوق بین المللی پول، برخی اقتصادهای پیشرفته می توانند برای مقابله با نابرابری، بدون لطمه زدن به رشد، مادامی که تصاعدی بودن مفرط نشود، تصاعدی بودن را افزایش دهند. صندوق همچنین بیان می کند که میانگین بالاترین نرخ مالیات بردرامد برای اعضای OECD از ۶۲ درصد در سال ۱۹۶۱ به ۳۵ درصد در سال ۲۰۱۵ رسیده و علاوه بر آن نظام های مالیاتی کمتر از آنچه نرخ های قانونی نشان می دهد تصاعدی هستند چرا که افراد ثروتمند دسترسی بیشتری به معافیت مالیاتی دارند. [ ۳]
wiki: مالیات پیش رونده