مالکی

[ویکی اهل البیت] مذهب مالکی یکی از مذاهب چهارگانه فقهی اهل سنت است. مؤسس این مذهب، مالک بن اَنَس اصبحی از طبقه سوم فقیهان تابعی مدینه است. او حدود سالهای 90 تا 97 متولد شد، وبنابر قولی در سـال 179 هـجـری وفات کرد . ایشان بیشتر زندگانی خود را در مدینه سپری کرد, مالک ابن انس از عباسیان ناراضی بوده، چنانچه همین ناخشنودی او سبب گرایش امویان اندلس به او گشت.
در زمان مالک مکتب امام صادق (ع ) مملو از علما بود و افراد از گوشه وکنار جهان اسـلام خـود را بـه ایـشـان رسـانـده و بـرای ملاقات با ایشان ساعت شماری می کردند، و مالک نیز بـرای مـدت زمـانـی به مدرسه ایشان پیوسته وحدیث دریافت کرد، ولذا امام صادق از اسـاتـید مالک است . مالک پس از آن از اساتید دیگری مانند: عامر بن عبداللّه بن زبیر بن العوام ، زید بـن اسـلم ، سعید مقبری ، ابو حازم ، صفوان بن سلیم ودیگران استفاده نمود، همچنین مالک برای فراگیری علم ملازم اشخاصی مانند ربیعه بن فروخ، ابن شهاب زهری، نافع مولی عبدالله بن عمر ابن هرمز، امام جعفر صادق(ع) و ابوالزناد، وهب بن هرمز، ، ،ربیعة الرای ، بـود.
اثر مهم فقهی مالک کتاب«الموطَّا» است که به درخواست منصور به نگارش آن پرداخت. اثر دیگر او, «رساله الی الرشید» است.
کتاب، سنت، فتاوی صحابه، اجماع، قیاس، استحسان، مصالح مرسله ، استصحاب و عمل اهل مدینه جزو منابع استنباط دین در مذهب مالکی می باشد.
او معتقد بود ظاهر قرآن بر سنت مقدم است، او طعن بر اصحاب رسول خدا(ص) را زشت شمرده و آن را جرم بزرگ می دانست، ایشان نظام «استخلاف» را صحیح می دانست، او همچنین به قدیم بودن قرآن اذعان داشت و جبری مسلک بود، مالکی ها در عقاید کلامی پیرو اشعریه هستند.
مذهب مالکی امروزه در قسمت های شمالی آفریقا، الجزایر، تونس، در قسمت های کوهستانی مصر، سودان، کویت. قطر، بحرین جمعیت بیشتری دارد و در فلسطین و عربستان - هم به ویژه منطقه احساء - به صورت محدودتر ادامه حیات می دهد.
اصحاب حدیث اهل حجاز بوده و پیروان مالک بن انس، محمد بن ادریس شافعی، سفیان ثوری، احمد بن حنبل و داوود بن علی اصفهانی اند. اصحاب حدیث اهتمام خود را در به دست آوردن احادیث و نقل آنها و بنای احکام بر نصوص دینی گذارده اند. اصحاب حدیث تا زمانی که خبرو یا اثری وجود دارد، هیچ نوع قیاسی را به کار نمی برند.
1- ره توشه حج، جمعی از نویسندگان، نشر مشعر

مالِکی
طایفۀ عرب ایران، از طوایف یکجانشین بلوک مالکی و بندر عسلویه در شهرستان کنگان. این مردم از نجد عربستان به شمال خلیج فارس مهاجرت کردند. حکومت بلوک مالکی در عصر قاجاریه با مشایخ آل حرم بود و طایفۀ مالکی در شمار اتباع آنان بودند. اینان پس از غلبۀ شیخ مذکور، خان آل نسور، بر آل حرم، برای چند سالی به اطاعت او درآمدند. شیخ مذکور نیز در ۱۲۹۶ق به دست نیروهای دولتی کشته شد و طایفۀ مالکی دوباره به آل حرم پیوست. یکی از آخرین حاکمان بومی بلوک مالکی، شیخ صفر نام داشت.