مالسیا

مالزیا یا مالِسیا ( Malesia ) یک منطقه زیست جغرافیایی در استوا و در مجاورت بومگاه Indomalaya و بومگاه استرالزی است.
مالسیا در ابتدا به عنوان یک ناحیه رویشی شناسایی شد که شامل شبه جزیره مالایا، مجمع الجزایز مالایی، گینه نو و مجمع الجزایر بیسمارک می شد. [ ۱] پوشش گیاهی این منطقه عمدتاً از آسیا تبعیت می کند اما بسیاری از گونه های گیاهی قطب جنوب از جمله مخروطیان، Podocarpaceae و Araucariaceae در آنجا دیده می شوند.
بخش غربی مالسیا ساندالَند ( Sundaland ) نام دارد که شامل شبه جزیره مالزی و جزایر سوماترا، جاوا، بالیو بورنئو است. ساندالند گونه های بزرگ پستانداران آسیا را در خود جای داده است. این جزایر آسیایی در آب های نسبتاً کم عمق فلات قاره قرار دارند و در دوران یخبندان زمانی که سطح دریا پائین تر بود به آسیا متصل بودند. لبه شرقی ساندالَند خط والاس نام دارد که به افتخار آلفرد راسل والاس طبیعت شناس قرن نوزدهم بریتانیایی نام گذاری شده است. [ ۱]
بسیاری از بخشای فیلیپین هرگز متصل به سرزمین اصلی آسیا نبوده اند و بنابراین گونه های گیاهی و جانوری مستقلی دارند.
جزایر بین ساندالَند و گینه نو به نام والاسه آ Wallacea نام دارند و همواره مستقل بوده اند و لذا پوشش گیاهی و جانوری مستقلی دارند.
جزایر گینه نو و مجمع الجزایر بیسمارک در نسخه دوم رده بندی WGSRPD به جای مالسیا در پاپوآسیا قرار گرفته اند.