لغت نامه دهخدا
مالاکا. ( اِخ ) شبه جزیره ملاخ. ( ناظم الاطباء ). یا شبه جزیره مالزی ، در هندوچین ومیان دریای چین جنوبی و اقیانوس هند واقع است. این شبه جزیره به وسیله برزخ کرا به قاره آسیا متصل شده و بوسیله تنگه مالاکا ازسوماترا جدا شده است. ناحیه ای است استوائی و کوهستانی. این شبه جزیره میان برمانی و مالزیا تقسیم شده است. ( از لاروس ). و رجوع به مالزیا و ماده بعد شود.
مالاکا. ( اِخ ) شهری در شبه جزیره مالزی است که بر کنار تنگه مالاکا واقع است و 70000 تن سکنه و کارخانه کائوچوسازی دارد. مالاکا جمعاً 404300 تن سکنه دارد. ( از لاروس ). و رجوع به ماده قبل شود. فرهنگ فارسی
تنگه ایست بین جذیره مالاکا و جذیره [ سوماترا ] 