مالارمه استفان

دانشنامه آزاد فارسی

مالارْمِه، اسْتِفان (۱۸۴۲ـ۱۸۹۸)(Mallarme, Stephane)
مالارْمِه، اسْتِفان
شاعر فرانسوی. از رهبران مکتب سمبولیستی است که او را برای شعر هرمسی، موجز، نحو نامتعارف، و دستیابی به دنیای آرمانی خردمندان شاعر شاعران دانسته اند. اعتقاد او به این که شعر بایستی خاطره انگیز و تداعی کننده باشد در بعد ازظهر یک فون۱ (۱۸۷۶، با تصویرپردازی مانه۲) نمود یافته است؛ این شعر الهام بخش دبُوسی۳، آهنگ ساز، نیز شد. آثار بعدی او عبارت اند از اشعار کامل۴ (۱۸۸۷)، نظم و نثر۵ (۱۸۹۳)، و پریشان گویی ها۶ (۱۸۹۷)، که به نثر است. پس از ۱۸۶۳ با توجه بیشتری شعر سرود و در جست وجوی جوهر آرمانی اشیا، ورای واقعیت روزمرۀ آن ها برآمد. اشعار مهم مالارمه با تصویرها یا طرح و روایت پیش نمی روند؛ در عوض، مصنوعات کلامی مستقلی اند که پیرامون شیئی محوری (مانند اتاق، صندلی، و ستاره ها)، نماد، یا فکر ساخته شده اند. زندگی خود را وقف ایجاد زبانی کرد که قادر باشد به مسائلی فراتر از واقعیت های روزمره بپردازد. تأثیر بصری شعر مکتوب را، به ویژه در «یک بار تاس ریختن۷» (۱۹۱۴) تجربه کرد. در این شعر کلمه ها به شکلی نامنظم روی صفحه قرار دارند و در نوشتن آن ها حروف متفاوت به کار گرفته است. مالارمه در پاریس زاده شد و در مدارس شهرستان هایی مانند تورنون۸ و بزانسون۹ و بعد در پاریس زبان انگلیسی آموخت. کمتر می نوشت، اساساً متفکر و سخنور بود، و بیشتر وقت خود را صرف کارهای کسالت آوری چون ترجمه و نوشتن مقالات، شعرهای مناسبتی، و کتاب های درسی کرد.L’Après-midi d’un faune/Afternoon of a FaunManetDebussyPoésies complètes/Complete PoemsVers et prose/Verse and ProseDivagations/DigressionsUn Coup de dés/A Cast of the DiceTournonBesançon

پیشنهاد کاربران

بپرس