مال خورده. [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) عاملی که در اموال دیوان تصرفات بی وجه و غاصبانه کرده. ( فرهنگ فارسی معین ) : بدان مثال که ولات عمال مال خورده را طلب کنند... ( نفثةالمصدور چ یزدگردی ص 67 ).
