ماصعه

لغت نامه دهخدا

( ماصعة ) ماصعة. [ ص ِع َ ] ( ع ص ) ناقه برگشته شیر از پستان. ( آنندراج ). ناقة ماصعةالدر؛ ماده شتر شیر برگشته از پستان. ( ناظم الاطباء ). ناقة ماصعة؛ ماده شتری که شیر وی برگشته باشد و او را ماصعةالدر نامند. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس