ماشین مشتی ممدلی (ترانه). ماشین مشتی ممدلی یک ترانه فولکلور ایرانی است. [ ۱] هرچند که از مضمون ابیات این شعر ( که توسط غلامرضا روحانی سروده شده است ) ، برمیاید که در مورد نوعی وسیله نقلیه عمومی که راننده و بلیت فروش داشته، سروده شده است. این وسیله متعلق به محمد علی رحیمی جعفری بوده، که یکی از اولین دارندگان تصدیق رانندگی و خودرو در تهران قدیم محسوب میشده.
از آن روزگار این ماشین نماد اتومبیل های قراضه ای شده که هنوز از آن ها استفاده می شود و بعدها فیلمی نیز به نام ماشین مشتی ممدلی ساخته شد.
معروف ترین ترانه ماشین مشدی ممدلی سرودهٔ غلامرضا روحانی است که توسط جواد بدیع زاده خوانده شده است.
متن ترانه:
نمونه: در سال ۱۳۲۶ خورشیدی که تنها چند سالی از آغاز کار رادیو در ایران می گذشت دو ماشین استیشن که راننده یکی آقای شادرام و دیگری آقای ناصری بودند این دو خودرو فرسوده را در جهت جابجایی اعضای ارکستر یا سایر کارمندان رادیو استفاده می کردند.
اسماعیل نواب صفا، از شاعران و ترانه سرایان آن دوره در خصوص این ماشین ها در نشریه توفیق سروده بودند:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز آن روزگار این ماشین نماد اتومبیل های قراضه ای شده که هنوز از آن ها استفاده می شود و بعدها فیلمی نیز به نام ماشین مشتی ممدلی ساخته شد.
معروف ترین ترانه ماشین مشدی ممدلی سرودهٔ غلامرضا روحانی است که توسط جواد بدیع زاده خوانده شده است.
متن ترانه:
نمونه: در سال ۱۳۲۶ خورشیدی که تنها چند سالی از آغاز کار رادیو در ایران می گذشت دو ماشین استیشن که راننده یکی آقای شادرام و دیگری آقای ناصری بودند این دو خودرو فرسوده را در جهت جابجایی اعضای ارکستر یا سایر کارمندان رادیو استفاده می کردند.
اسماعیل نواب صفا، از شاعران و ترانه سرایان آن دوره در خصوص این ماشین ها در نشریه توفیق سروده بودند:
wiki: ماشین مشتی ممدلی (ترانه)