ماشین لاینوتایپ

ماشین لاینوتایپ ( Linotype machine ) ، یک ماشین ریخته گیری خط است که در صنعت چاپ به کار می رفت و به دست اوتمار مرگنتالر، مهندس مهاجر آلمانی در آمریکا در سال ۱۸۸۴ اختراع شد. در کنار لتر پرس، لینوتایپ از اواخر سده نوزدهم تا دهه های ۶۰ و ۷۰ در قرن بیستم به عنوان استاندارد روزنامه ها، مجلات و پوسترها به کار می رفت تا اینکه چاپ افست و تایپ کامپیوتری جایگزین ماشین لاینوتایپ شد. نام آن از اینرو گرفته شده که تمام یک خط حروف فلزی را با آن می توان در یک لحظه ساخت و ازاین رو است که line - o' - type را پیشرفتی بسیار مهم در صنعت چاپ و حروف چینی می دانند. اپراتور این ماشین، متن موردنظر را با یک صفحه کلیدی که نود کاراکتر دارد و جزئی از ماشین است تایپ می کند و ماشین، ماتریس های متن موردنظر ( قالب های حروف ) را پشت هم چیده و با ریختن سرب بر روی آن ها کل خط موردنظر را ریخته گری می کرد. این ماشین سرعت بسیار بالایی به این کار می داد به نحوی که اپراتور این ماشین می توانست کاری را که پیش از این به دست شش نفر و در طول زمانی بیشتر انجام می شد به تنهایی و در چند لحظه انجام دهد.
این ماشین، انقلابی در صنعت چاپ و به تبع آن در صنعت روزنامه پدید آورد و باعث شد که اپراتورهای کم تری بتوانند تعداد بیش تری صفحه در روز تایپ کنند. پیش از اختراع ماشین لینوتایپ در سال ۱۸۸۴ به دست مرگنتالر، هیچ روزنامهٔ روزانه ای در جهان بیش تر از ۸ صفحه نداشت!