ماشین دودی

ماشین دودی دو ایستگاه داشت. نقطه آغاز این خط نزدیک خیابان دروازه خراسان ( میدان قیام و پارک کوثر فعلی ) و نقطه پایانی جلوی در شاه عبدالعظیم در شهر ری بود. مردم به ایستگاه های ماشین دودی «گار» می گفتند که واژه فرانسوی برای ایستگاه است.
در آغاز هر بار به هنگام راه افتاده قطار، بچه ها سنگ و خس و خاشاک زیادی به ماشین دودی می زدند. این وسیله جدید مورد پذیرش مردم تهران واقع نشد در مدت کوتاهی با ورشکست شدن این شرکت بلژیکی، تراموا در تهران به بایگانی تاریخ سپرده شد.
در شروع کار ماشین دودی مردم کنجکاو تهران برای آشنایی با پدیده جدیدی که به شهرشان آمده بود دسته دسته به محل گارماشین که در واقع ایستگاه ماشین دودی بود می رفتند؛ ولی هیچ کس جرئت و تمایل سوار شدن بر آن را نداشت. تا اینکه ناصرالدین شاه برای اولین بار با گروه زیادی از مقامات مملکتی با ماشین دودی به شهرری مسافرت کرد و همین مسئله باعث تشویق مردم به استفاده از ماشین دودی گردید. این راه آهن در سال های دهه ۱۳۴۱خ تعطیل گردید.
در اسفند ۱۳۹۷ در پی انجام عملیات عمرانی شهرداری، در پیاده رو خیابانی در نزدیکی امامزاده عبدلله شهرری پایه های ریل ماشین دودی دوره قاجار به طول حدود ۴۰ متر کشف شد.
ماشین دودی تا اواسط پهلوی دوم یعنی اوایل دهه چهل شمسی دوام آورد و با توجه به افزایش وسایل نقلیه و خطرات و حوادثی که استفاده از ماشین دودی می آفرید، برای همیشه به تاریخ پیوست.