ماسْکیلین، نِویل (۱۷۳۲ـ۱۸۱۱)(Maskelyne, Nevil)
ماسْکیلین، نِویل
اخترشناس انگلیسی. رصدهایی صورت داد تا دریابد شیوۀ استفاده از فاصلۀ ماه برای تعیین طول جغرافیایی در دریا قابل اطمینان است. در ۱۷۷۴، جرم زمین را با توجه به انحراف خط شاغول، در نزدیکی ماونت شیهالیون در پرت شر اسکاتلند، برآورد کرد. در ۱۷۶۵، اخترشناس سلطنتی شد و این مقام را تا پایان عمر حفظ کرد. از ۱۷۶۶، انتشار تقویم نجومی دریانوردی را آغاز کرد. این مجموعه شامل زیج های نجومی (جدول های اخترشناختی) و رهنمود هایی برای ناوبری بود که شاید ماندگارترین خدمت او به اخترشناسی باشد. در لندن زاده شد و در مدرسۀ وست مینستر و کیمبریج درس خواند. در ۱۷۵۵، به مقام کشیشی بارنت گماشته شد، اما در رصدخانۀ گرینویچ لندن شروع به کار کرد و به محاسبۀ جدول هایی برای جیمز برَدلی پرداخت که در آن هنگام اخترشناس سلطنتی بود. برَدلی ترتیبی داد تا او با حمایت انجمن سلطنتی برای رصد گُذر زهره، در ۱۷۶۱، به سنت هلنا برود. با این حال اطمینانی به تجهیزاتی که برایش تدارک دیده بودند نداشت و در زمان گذر، وضعیت آب و هوا هم نامساعد شد. ماسکیلین در این سفر دریایی روش قمری را برای یافتن طول جغرافیایی آزمود و نتیجه را در ۱۷۶۳، در راهنمای ناوبران بریتانیا، که پیش آهنگ همۀ تقویم های نجومی دریانوردی بود، منتشر ساخت. تا ۱۷۷۲ موفق به کامل کردن روش خود برای رصدکردن گُذرها نشد، در آن زمان دیگر از وقت گُذر ۱۷۶۹ نیز گذشته بود و گُذر بعد هم در عمر او اتفاق نیفتاد.
ماسْکیلین، نِویل
اخترشناس انگلیسی. رصدهایی صورت داد تا دریابد شیوۀ استفاده از فاصلۀ ماه برای تعیین طول جغرافیایی در دریا قابل اطمینان است. در ۱۷۷۴، جرم زمین را با توجه به انحراف خط شاغول، در نزدیکی ماونت شیهالیون در پرت شر اسکاتلند، برآورد کرد. در ۱۷۶۵، اخترشناس سلطنتی شد و این مقام را تا پایان عمر حفظ کرد. از ۱۷۶۶، انتشار تقویم نجومی دریانوردی را آغاز کرد. این مجموعه شامل زیج های نجومی (جدول های اخترشناختی) و رهنمود هایی برای ناوبری بود که شاید ماندگارترین خدمت او به اخترشناسی باشد. در لندن زاده شد و در مدرسۀ وست مینستر و کیمبریج درس خواند. در ۱۷۵۵، به مقام کشیشی بارنت گماشته شد، اما در رصدخانۀ گرینویچ لندن شروع به کار کرد و به محاسبۀ جدول هایی برای جیمز برَدلی پرداخت که در آن هنگام اخترشناس سلطنتی بود. برَدلی ترتیبی داد تا او با حمایت انجمن سلطنتی برای رصد گُذر زهره، در ۱۷۶۱، به سنت هلنا برود. با این حال اطمینانی به تجهیزاتی که برایش تدارک دیده بودند نداشت و در زمان گذر، وضعیت آب و هوا هم نامساعد شد. ماسکیلین در این سفر دریایی روش قمری را برای یافتن طول جغرافیایی آزمود و نتیجه را در ۱۷۶۳، در راهنمای ناوبران بریتانیا، که پیش آهنگ همۀ تقویم های نجومی دریانوردی بود، منتشر ساخت. تا ۱۷۷۲ موفق به کامل کردن روش خود برای رصدکردن گُذرها نشد، در آن زمان دیگر از وقت گُذر ۱۷۶۹ نیز گذشته بود و گُذر بعد هم در عمر او اتفاق نیفتاد.
wikijoo: ماسکیلین،_نویل_(۱۷۳۲ـ۱۸۱۱)