ماسْکانی ، پیِترو (۱۸۶۳ـ۱۹۴۵)(Mascagni, Pietro)
ماسْکانی ، پیِترو
آهنگ سازی ایتالیایی. اپرای یک پرده ای کاوالَّریا روستیکانا (شهسواران روستایی) او نخستین بار در ۱۸۹۰ در رم به اجرا درآمد و سبک جدید وریسمو یا واقع گرایی را داشت. ماسکانی در لیوورنو به دنیا آمد؛ پدرش نانوا بود و آرزو داشت که پسرش در رشتۀ حقوق تحصیل کند، اما او پنهانی در انستیتو کروبینی تحصیل کرد. بعدها کُنت فلورِستانو دِ لاردِرِل مخارج تحصیل او را در کنسرواتوار میلان پرداخت، و یکی از استادانش در آن جا پونکیِلّی بود. اما ماسکانی که نمی خواست وقت خود را فقط صرف آموزش خشک کند، با یک گروه اپرایی سیار فرار کرد. پس از سرگردانی های بسیار و ازدواجی که او را ناگزیر از اقامت در چِرینیولا نزدیک فوجّا کرد و گذراندن یک زندگی محقر از راه تدریس پیانو و رهبری ارکستر محلی، در ۱۸۸۹ با اجرای کاوالِّریا روستیکانا جایزۀ اول یک مسابقۀ اپرایی را برد؛ سال بعد این اثر را در رم اجرا کرد، هر چند اپراهای فراوان بعدی اش هرگز این موفقیت را تکرار نکردند. علاوه بر اپرا، تعدادی آثار برای مناسبت های مختلف، چند کانتات و موسیقی صحنه ای نمایش نامۀ شهر جاویدان اثر هال کِین را نیز ساخت، که در ۱۹۰۲ در لندن به روی صحنه رفت. ماسکانی در ۱۹۲۹ به عضویت آکادمی ایتالیا درآمد. ازجمله آثار اوست: اپرا دوست من فریتس (۱۸۹۱)، خانوادۀ رانتساو (هر دو برمبنای آثار اِرکمان ـ شاتریان)، گولیلمو راتکلیف (از روی هاینه، ۱۸۹۵)، سیلوانو، ایزابو (۱۹۱۱)، زن پاریسی (د آنونتْسیو)، کودکی مارا (۱۹۲۱)، پینوتّا، نرون (۱۹۳۵)؛ اپرت بله. کانتات برای صدمین سالگرد لئوپاردی (۱۸۹۸)؛ آهنگی بر ترجمۀ ایتالیایی شعر «چکامۀ شادی» اثر شیلر برای کُر و ارکستر.
ماسْکانی ، پیِترو
آهنگ سازی ایتالیایی. اپرای یک پرده ای کاوالَّریا روستیکانا (شهسواران روستایی) او نخستین بار در ۱۸۹۰ در رم به اجرا درآمد و سبک جدید وریسمو یا واقع گرایی را داشت. ماسکانی در لیوورنو به دنیا آمد؛ پدرش نانوا بود و آرزو داشت که پسرش در رشتۀ حقوق تحصیل کند، اما او پنهانی در انستیتو کروبینی تحصیل کرد. بعدها کُنت فلورِستانو دِ لاردِرِل مخارج تحصیل او را در کنسرواتوار میلان پرداخت، و یکی از استادانش در آن جا پونکیِلّی بود. اما ماسکانی که نمی خواست وقت خود را فقط صرف آموزش خشک کند، با یک گروه اپرایی سیار فرار کرد. پس از سرگردانی های بسیار و ازدواجی که او را ناگزیر از اقامت در چِرینیولا نزدیک فوجّا کرد و گذراندن یک زندگی محقر از راه تدریس پیانو و رهبری ارکستر محلی، در ۱۸۸۹ با اجرای کاوالِّریا روستیکانا جایزۀ اول یک مسابقۀ اپرایی را برد؛ سال بعد این اثر را در رم اجرا کرد، هر چند اپراهای فراوان بعدی اش هرگز این موفقیت را تکرار نکردند. علاوه بر اپرا، تعدادی آثار برای مناسبت های مختلف، چند کانتات و موسیقی صحنه ای نمایش نامۀ شهر جاویدان اثر هال کِین را نیز ساخت، که در ۱۹۰۲ در لندن به روی صحنه رفت. ماسکانی در ۱۹۲۹ به عضویت آکادمی ایتالیا درآمد. ازجمله آثار اوست: اپرا دوست من فریتس (۱۸۹۱)، خانوادۀ رانتساو (هر دو برمبنای آثار اِرکمان ـ شاتریان)، گولیلمو راتکلیف (از روی هاینه، ۱۸۹۵)، سیلوانو، ایزابو (۱۹۱۱)، زن پاریسی (د آنونتْسیو)، کودکی مارا (۱۹۲۱)، پینوتّا، نرون (۱۹۳۵)؛ اپرت بله. کانتات برای صدمین سالگرد لئوپاردی (۱۸۹۸)؛ آهنگی بر ترجمۀ ایتالیایی شعر «چکامۀ شادی» اثر شیلر برای کُر و ارکستر.
wikijoo: ماسکانی_،_پیترو_(۱۸۶۳ـ۱۹۴۵)