ماسک اکسیژن

ماسک اکسیژن ابزاری برای ترافرست گاز اکسیژن تنفسی از مخزن انباره به شش ها است. ماسک اکسیژن می تواند تنها بینی و دهان را پوشش دهد یا سراسر چهره را بپوشاند. این ماسک ها ممکن است از پلاستیک، سیلیکون، کائوچو ساخته شده باشند. [ ۱]
دستگاه اکسیژن ابزاری برای اکسیژن رسانی به کسانی است که دچار کمبود اکسیژن هستند. این افراد بیشتر دچار بیماری های قلبی، ریوی یا مسمومیت با گاز شده اند. [ ۲]
این ابزار برای رساندن اکسیژن با چگالی کم تا متوسط برای بیمارانی که با دهان تنفس می کنند کاراتر از کانوالی بینی است. در استفاده از این ابزار باید به یاد داشت که جریان اکسیژن نباید کمتر از پنج لیتر در دقیقه کمتر باشد، چرا که باعث بازگشتن هوای بازدمی که دارای میزان بالایی از دی اکسید کربن است می شود. [ ۳]
این ماسک ها از کیسه انبارکننده ای با دریچه یکسویه بهره می گیرند که امکان بازگشت هوای بازدمی به داخل کیسه انباره ساز را نمی دهند. [ ۳]
این ابزار اگرچه دیسه ماسک را ندارد اما کارکردهای آن را فراهم می کند. از این ابزار برای اکسیژن رسانی به بیماران دچار هیپوکسی که به چگالی های کم تا متوسط اکسیژن نیاز دارند بهره گرفته می شود. میزان جریان اکسیژن تجویز شده به وسیلهٔ کانوالی بینی 1 - 6 لیتر در دقیقه می باشد . اگر میزان اکسیژن تجویز شده به بیش از 6 لیتر در دقیقه افزایش یابد موجب برانگیختگی پرزها و فروخوردن هوا می شود. [ ۳]