ماسقودون

لغت نامه دهخدا

ماسقودون. ( اِ ) دوای هندی است گیاه اوشبیه به ریحان و برگش مانند برگ مورد و مایل به تدویر و در رایحه مانند سنبل هندی و گل او شبیه به یاسمین گرم و خشک و لطیف تر از یاسمین و برگ او را جهت عطریه داخل روغنها می کنند و در جمیع افعال قریب به سنبل است. ( تحفه حکیم مؤمن ). و رجوع به ماسفود شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس