ماست مایه. [ ی َ / ی ِ ] ( اِ مرکب ) معروف که آن را مایه ٔشیر نیز خوانند. ( آنندراج ). مایه ای که بدان شیر را ستبر نموده و چغرات سازند. ( ناظم الاطباء ). مایه ماست. ماستی مانده و به نسبت ترش شده که بمقدار کمی در ظرفی شیرگرم شده ریزند تا آن شیر بسته و ماست شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) مایه ای ازماست که بشیر زنند تا ببندد و ماست گردد .
