ماساگت

اینکه بگوید ماساگت ها تخیل هرودوت هستند غیر منطقی است حتی مخالفین هرودوت هم به آن ها اشاره کردند مثل دیودور سیسیلی که هرودوت را غیر قابل اعتماد می دانست اما به ماساگت ها اشاره می کند

وجود دارد
از ایران باستان و سومر باستان و
چین باستان و یونان باستان و غیره
گرفته تا همه ادیان ابراهیمی !
.
در ایران باستان و مهرپرستی ،
کیومرث
در مذهب زردشتیت ،
مَشا و مشیانه
در سومر باستان ، آلولیم نخستین انسان
در چین باستان ، فوهسی و نوگؤآ
در یونان باستان ، اپیمتئوس و پاندورا
کتب یهود
ازجمله سفر پیدایش دوران آدم و حوا را
بیشتر از ۷۰۰۰ سال نمیداند
امّا اکتشافات علم روز دوران احتمالی
آدم و حوا و ظهور انسان هِموسپیَن را
در ۱۹۵, ۰۰۰ سال پیش تخمین میزند
.
اسلام محل هبوط آدم را مکّه و
محل مقبره آدم را نجف در عراق بیان میکند
به روایتی محل خانه حضرت آدم
مسجد کوفه دانسته میشود

هرودوت همیشه جهت گیری های داشته و دروغ های او را فقط خودش آورده اما در مورد ماساگت ها خیر شاید روایت هردوت از مرگ کوروش بزرگ به دست ماساگت ها اشتباه و نادرست باشد اما ماساگت ها اقوام واقعی بودند که توسط جغرافی دان ها و مورخان تاریخی به آن ها اشاره شده است

کتاب اول هردوت بند ۲۱۵
هردوت تنها ماساگت ها را شبیه سکاها میداند یعنی که به نظر او سکاها و ماساگت ها یکی نیستند
هر مردی یک زن به عنوان همسر می گیرد، اما زنان به همگان تعلق دارند. یونانیان این رسم را به سکاها نسبت می دهند، حال آنکه این رسم نه به سکاها بلکه به ماساگت ها تعلق دارد. هر مرد ماساگت که زنی را بخواهد به جلوی کلبهٔ او ترکش خود را می آویزد و با خیالی آسوده، با او درمی آمیزد. آنان حد طول عمر خود را مشخص نمی کنند، بلکه هنگامی که مردی به نهایت پیری رسید همه نزدیکان او گرد می آیند و او را هم زمان با چند رأس حیوان قربانی می کنند، سپس گوشت ها را می پزند و با آن ها یک مهمانی ترتیب می دهند؛ و به این ترتیب کسانی که روز خود را این گونه به پایان می برند شادترین ها محسوب می شوند؛ ولی اگر کسی از بیماری بمیرد وی را نمی خورند بلکه وی را در زمین دفن می کنند و برای بخت بد او زیرا که قربانی نشده است، گریه و سوگواری می کنند. آن ها هیچ دانه ای نمی کارند ولی در گله های خود زندگی می کنند و از ماهی که در رودخانه ارس فراوان است تغذیه می کنند. شیر چیزی است که آن ها عمدتاً می نوشند و تنها خدایی که پرستش می کنند خورشید است؛ و برای آن اسب قربانی می کنند. تحت این باور که برای چابک ترین خدا باید چابک ترین جانور را هدیه داد…
کتاب اول هردوت بند ۲۱۶
یک بار دیگر هردوت سکاها و ماساگت ها را از هم جدا میداند
اینکه بگوید ماساگت ها و سکاها یکی هستند و هیچ منبعی نیاورید نشان دهنده نادانی شماست

بر طبق سخن هرودوت:
لباس پوشیدن و شیوه زندگیشان شبیه سکاها است. آن ها هم بر روی اسب و هم با پای پیاده می جنگند. هر دو شیوه جنگیدن آن ها عجیب است. آن ها هم با کمان و هم نیزه می جنگند ولی سلاح مورد علاقه آن ها تبر جنگی است. سلاح های آن ها از زر یا برنج است. برای نوک نیزه ها و نوک پیکان ها و تبرهای جنگیشان از برنج استفاده می کنند و برای پوشش سر، حمایل و کمربند از زر. به همین ترتیب اسبهایشان نیز بسیار مجهز هستند. زره سینه اسبها از برنج است ولی زره کمر و صورت اسبها از زر است. آن ها نه از آهن و نه از سیم استفاده نمی کنند زیرا در سرزمین آن ها این دو فلز نیست و به جای آن زر و برنج فراوان است.
هر مردی یک زن به عنوان همسر می گیرد، اما زنان به همگان تعلق دارند. یونانیان این رسم را به سکاها نسبت می دهند، حال آنکه این رسم نه به سکاها بلکه به ماساگت ها تعلق دارد. هر مرد ماساگت که زنی را بخواهد به جلوی کلبهٔ او ترکش خود را می آویزد و با خیالی آسوده، با او درمی آمیزد. آنان حد طول عمر خود را مشخص نمی کنند، بلکه هنگامی که مردی به نهایت پیری رسید همه نزدیکان او گرد می آیند و او را هم زمان با چند رأس حیوان قربانی می کنند، سپس گوشت ها را می پزند و با آن ها یک مهمانی ترتیب می دهند؛ و به این ترتیب کسانی که روز خود را این گونه به پایان می برند شادترین ها محسوب می شوند؛ ولی اگر کسی از بیماری بمیرد وی را نمی خورند بلکه وی را در زمین دفن می کنند و برای بخت بد او زیرا که قربانی نشده است، گریه و سوگواری می کنند. آن ها هیچ دانه ای نمی کارند ولی در گله های خود زندگی می کنند و از ماهی که در رودخانه ارس ( احتمالاً سیحون ) فراوان است تغذیه می کنند. شیر چیزی است که آن ها عمدتاً می نوشند و تنها خدایی که پرستش می کنند خورشید است؛ و برای آن اسب قربانی می کنند. تحت این باور که برای چابک ترین خدا باید چابک ترین جانور را هدیه داد…