ماسابومی هوسونو ( ( به ژاپنی: 細野 正文 ) ; ۱۵ اکتبر ۱۸۷۰ – ۱۴ مارس ۱۹۳۹ ) کارمند دولت اهل ژاپن بود. وی تنها مسافر ژاپنی کشتی آرام اس تایتانیک بود. او گرچه از حادثه غرق شدن کشتی جان سالم به در برد اما افکار عمومی، مطبوعات و دولت ژاپن تصمیم وی مبنی بر نجات جان خویش را مورد نکوهش قرار داد و او را طرد کرد.
هوسونو ۴۱ ساله کارمند وزارت راه و ترابری ژاپن بود. وی در سال ۱۹۱۰ به منظور تحقیق و بررسی وضعیت راه آهن روسیه به امپراتوری روسیه اعزام شده بود. برای برگشت به ژاپن، پس از اقامت کوتاهی در لندن به ساوت همپتون رفت و در آنجا به عنوان مسافر قسمت درجه دوم وارد کشتی تایتانیک شد. در شب حادثه غرق کشتی تایتانیک اگر چه وی مجاز به رفتن روی عرشه کشتی نبود، اما توانست خود را به قایق های نجات برساند و سوار قایق نجات شماره ۱۰ شود. در ساعت ۸ بامداد ۱۵ آوریل، افراد حاضر در قایق نجات به دست کشتی کارپاتیا نجات داده شدند. او در آنجا دست به نوشتن تجربه خود از ماجرای غرق کشتی شد و این مدرک تنها سند به جا مانده از مسافران تایتانیک به شمار می رود.
هوسونو ابتدا در نیویورک و سپس در سانفرانسیسکو در جستجوی راهی برای بازگشت به کشورش شد. روزنامه ای محلی در آمریکا به او لقب پسربچه ژاپنی خوش شانس را داد. پس از بازگشت به توکیو، او مورد توجه روزنامه های قرار گرفت و چندین مصاحبه به همراه عکس از وی منتشر شد. مقاله ای در زمان اکران فیلم پرفروش تایتانیک در سال ۱۹۹۷ منتشر شد که نشان می دهد هوسونو در انظار عمومی محکوم و نکوهش شد. وی در ایالات متحده آمریکا علناً مورد انتقاد قرار گرفت. آرچیبالد گراسی نویسنده کتاب پرفروشی دربارهٔ تایتانیک وی را مسافر قاچاق قایق نجات شماره ۱۰ لقب داد، این در حالی است که ملوان قایق نجات شماره ۱۰ در تحقیقی که از سوی مجلس سنای آمریکا منتشر شد عنوان کرده بود که هوسونو احتمالاً با پوشیدن لباس زنانه توانسته اجازه ورود به قایق نجات را پیدا کند. هوسون شغل خود را از دست داد و توسط رسانه ها مورد انتقاد قرار گرفت. اگر چه در مقاله سال ۱۹۹۷ ادعا شده بود که داستان هوسونو به عنوان نمادی از بی اخلاقی و بی شرمی به کتاب های درسی راه پیدا کرده بود ولی تحقیقات بعدی صحت و وجود این مسئله را زیر سؤال برد. اما بعلت آثار منفی عمل او و طرد وی از جامعه ؛ تا آخر عمر موفق به یافتن کار شرافتمندانه ایی نشد و در فقر و فلاکت از دنیا رفت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهوسونو ۴۱ ساله کارمند وزارت راه و ترابری ژاپن بود. وی در سال ۱۹۱۰ به منظور تحقیق و بررسی وضعیت راه آهن روسیه به امپراتوری روسیه اعزام شده بود. برای برگشت به ژاپن، پس از اقامت کوتاهی در لندن به ساوت همپتون رفت و در آنجا به عنوان مسافر قسمت درجه دوم وارد کشتی تایتانیک شد. در شب حادثه غرق کشتی تایتانیک اگر چه وی مجاز به رفتن روی عرشه کشتی نبود، اما توانست خود را به قایق های نجات برساند و سوار قایق نجات شماره ۱۰ شود. در ساعت ۸ بامداد ۱۵ آوریل، افراد حاضر در قایق نجات به دست کشتی کارپاتیا نجات داده شدند. او در آنجا دست به نوشتن تجربه خود از ماجرای غرق کشتی شد و این مدرک تنها سند به جا مانده از مسافران تایتانیک به شمار می رود.
هوسونو ابتدا در نیویورک و سپس در سانفرانسیسکو در جستجوی راهی برای بازگشت به کشورش شد. روزنامه ای محلی در آمریکا به او لقب پسربچه ژاپنی خوش شانس را داد. پس از بازگشت به توکیو، او مورد توجه روزنامه های قرار گرفت و چندین مصاحبه به همراه عکس از وی منتشر شد. مقاله ای در زمان اکران فیلم پرفروش تایتانیک در سال ۱۹۹۷ منتشر شد که نشان می دهد هوسونو در انظار عمومی محکوم و نکوهش شد. وی در ایالات متحده آمریکا علناً مورد انتقاد قرار گرفت. آرچیبالد گراسی نویسنده کتاب پرفروشی دربارهٔ تایتانیک وی را مسافر قاچاق قایق نجات شماره ۱۰ لقب داد، این در حالی است که ملوان قایق نجات شماره ۱۰ در تحقیقی که از سوی مجلس سنای آمریکا منتشر شد عنوان کرده بود که هوسونو احتمالاً با پوشیدن لباس زنانه توانسته اجازه ورود به قایق نجات را پیدا کند. هوسون شغل خود را از دست داد و توسط رسانه ها مورد انتقاد قرار گرفت. اگر چه در مقاله سال ۱۹۹۷ ادعا شده بود که داستان هوسونو به عنوان نمادی از بی اخلاقی و بی شرمی به کتاب های درسی راه پیدا کرده بود ولی تحقیقات بعدی صحت و وجود این مسئله را زیر سؤال برد. اما بعلت آثار منفی عمل او و طرد وی از جامعه ؛ تا آخر عمر موفق به یافتن کار شرافتمندانه ایی نشد و در فقر و فلاکت از دنیا رفت.
wiki: ماسابومی هوسونو