مازارس

این افسر علیه ساتراپ کوروش در سارد و لیدیه به نام تابالوس شورید و نیروهای ایرانی در کاخ سلطنتی را محاصره کرد و جهت تأمین مالی شورش خود به انبار معروف لیدیه دستبرد زد.
هنگامی که خبر شورش به گوش کوروش رسید، خشمگین شد و تصمیم گرفت با سوزاندن کامل سارد، لیدی ها را مجازات کند. شاه کرزوس که پس از شکست، مشاور کوروش در دربار شده بود از او درخواست کردکه به پایتخت پیشین او آسیب نرساند. به گفتهٔ هرودوت توصیه کرزوس این بود که جمعیت آنجا را خلع سلاح کند و قوانینی برای آنها وضع کند که فکر آنها را به عادت های تجمل گرایی و خوش گذرانی مشغول سازد. کرزوس به کوروش گفت: «با انجام این کار دیری نخواهد پایید که مردم چنان سست و بی حال و چنان ضعیف می شوند که هیچ ترسی از آنها نخواهی داشت. »
کوروش که به خاطر مهربانی با مردم و سرزمین هایی که می گشود، معروف شده بود با این توصیه موافقت کرد و فرمانده مازارس را فرستاد تا طبق توصیه کرزوس ناآرامی را سرکوب کند و به او دستور داد پاکتیاس را زنده دستگیر کند تا او را مجازات نماید. اما هنگام نزدیک شدن نیروهای مازارس، پاکتیاس از شهر فرار کرد و به لونیای یونان پناه برد.
مازارس او را تعقیب کرد و در این حین دولت شهر پرینه و مگنزیا را گشود و پس از چندین حمله پاکتیاس را دستگیر کرد و برای مجازات نزد کوروش فرستاد. پس از آن مازارس به گشودن آسیای کوچک ادامه داد اما در حالیکه مشغول جنگ بود به دلایل نامشخص درگذشت.
سپس کوروش فرمانده برجستهٔ خود هارپاگ را جایگزین او کرد. هارپاگ با استفاده از شیوهٔ جدید ساخت خاکریز به منظور رخنه در دیوار شهرهای محاصره شده توانست آسیای صغیر، لیسیا، کیلیکیه و فینیقیه را بگشاید.