ماریای دوّم (۱۸۱۹ـ۱۸۵۳)(Maria II)
ماریای دوّم
(یا: ماریا دا گلوریا) ملکۀ پرتغال (حک: ۱۸۳۴ـ۱۸۵۳). در ریو د ژانیرو به دنیا آمد. ماریا دختر پدرو اول، پادشاه برزیل و با عنوان پدرو چهارم پادشاه پرتغال، بود، که پادشاهی هر دو کشور را از پدر خود به ارث برد. پدرو به نفع ماریا از سلطنت پرتغال کنار رفت، به شرط آن که ماریا با عموی خود میگل ازدواج کند و میگل نیز متعهد شود قانون اساسی را به اجرا درآورد. میگل برخلاف خواست برادر از ازدواج با ماریا سر باز زد و خودش قدرت را در پرتغال به دست گرفت. پدرو با کناره گیری از سلطنت در برزیل، برای بازپس گیری سلطنت از چنگ برادرش روانۀ پرتغال شد و در ۱۸۳۴
لیسبون را فتح کرد، و میگل به خارج گریخت. چند ماه بعد پدرو درگذشت و ماریا که چهارده سال بیشتر نداشت، به سلطنت رسید. قانون اساسی یا منشور پدرو با متممی که در ۱۸۵۲ به آن افزوده شد، تا ۱۹۱۰ قانون اساسی پرتغال باقی ماند. ماریا که یازده فرزند به دنیا آورده بود، هنگام زایمان در لیسبون درگذشت و پسرش پدرو پنجم جانشین وی شد.
