ماریا لوئیزا اسکوبار

ماریا لوئیسا گونزالس گرگیرنا د اسکوبار ( موسوم به ماریا لوئیسا گونزالس گرگیرنا؛ به صورت هنری شناخته شده با نام ازدواج ماریا لوئیسا اسکوبار؛ همچنین ماریتزا گِرَسیرنا؛ زاده ۵ دسامبر ۱۹۰۳ والنسیا، فوت ۱۴ می ۱۹۸۵ کاراکاس ) موسیقی‎دان، پیانیست، آهنگساز و کاریکاتور نگار اهل ونزوئلا بود که مدرسه هنری کاراکاس را در سال ۱۹۳۱ پدیدآورد. [ ۱] او همچنین به عنوان رئیس صلیب سرخ ونزوئلا خدمت کرده است ( والنسیا، ۱۹۲۱؛ کاراکاس، 1922 - 23 ) . [ ۲]
ماریا لوئیسا گونزالس گرگیرنا دختر هنریک اول بود. گنزالس و مارینا گرگیرنا ی میخارز د گنزالس، در ۵ سالگی، وارد کالج "د لردس" شد و آنجا شروع به آموختن پیانو کرد. یک سال بعد، او اولین قطعه آهنگ خود به نام "Blanca, la niña Angélica" ( بلانسا، دختری فرشته ) را اجرا کرد. در هشت سالگی با خانواده اش به کوراسائو، آنتیل هلند، رفت و وارد مدرسه ولگلگن هابای شد، جایی که در آن انگلیسی و فرانسه آموخت و علاوه بر آن پیانو، ویولن و آهنگسازی را در سال ۱۹۱۷ به پایان رساند. [ ۳] سپس برای ادامه تحصیل در زمینهٔ پیانو و آهنگسازی و همچنین خوانندگی به پاریس رفت و زیر نظر جین راجر دوکاس و آرتور هونگر و شارل کوکلن آموزش دید.
وقتی به ونزوئلا برگشت، دو سال بعد، او با همکاری شاعر اولگا کاپریل و موسیقی دان و آهنگساز ویسنت لکونا در سال ۱۹۸۱، ۱۶ قطعه موسیقی نوشت. او با فردریکو ولف آلمانی ازدواج کرد و به شهر پورتو کابلو رفت. آن ها سه فرزند به نام والدمار و ایرما و ایوان داشتند ولی پس از آن طلاق گرفتند. او با ویولونیست و آهنگساز خوزه آنتونیو اسکوبار سالوزو ( ۱۸۷۷–۱۹۷۰ ) در کاراکاس ازدواج کرد. [ ۳] بعد این ازدواج، او پسر دیگری به نام تونی به دنیا آورد. در استدیویی در کاراکاس، برای یک کمپانی، موسیقی های «آلوندراس»، «مارادنتو»، «تو مالداد» و «انجل د میس سئونس» که نوشته خودش بود را ضبط کرد. در این آهنگ ها، نام او به احترام نام فامیلی مادرش در کاتالان، «ماریتزا گِرَسیرنا» گفته می شد. [ ۴] [ ۵]
به افتخار تلاش هایش به عنوان محقق، خواننده و آهنگساز و کمکش به نویسندگان و آهنگسازان دیگر، ماریا لوئیزا اسکوبار، جایزه جهانی موسیقی را در سال ۱۹۸۴ و چند ماه قبل از مرگش در سال ۱۹۸۵ گرفت.
• دیپلم افتخار، سالن دوم، طنزپرداز ونزوئلایی ( رده کاریکاتور پرداز، ۱۹۳۱ )