ماری انینگ ( انگلیسی: Mary Anning؛ ۲۱ مه ۱۷۹۹–۹ مارس ۱۸۴۷ ) دیرینه شناس، گردآورندهٔ فسیل و فروشندهٔ انگلیسی است که به دلیل یافته های خود در بسترهای فسیل دریایی ژوراسیک در صخره های امتداد کانال انگلیس در لایم ریجیس در شهرستان دورست در جنوب غربی انگلستان شناخته شده است. یافته های انینگ به تغییر تفکر علمی در مورد زندگی ماقبل تاریخ و تاریخ زمین کمک کرد.
پدر و مادر ماری انینگ در سواحل جنوبی بریتانیا زندگی می کردند. پدرش کمدساز بود اما گاهی نیز فسیل جمع می کرد و از این طریق مهارت های شناسایی و جمع آوری فسیل ها به ماری انینگ رسید. فسیل های ایکتیاسور ( یکی از شکارچیان دریایی مهم عصر دایناسورها ) اولین بار توسط ماری انینگ ( در سواحل دورست بخش لایم رجیس ) کشف شد.
شاید مهم ترین کشف وی از دیدگاه علمی کشف پلسیوزور[ ۲] باشد. اینکه حدود دو قرن پیشیک زن جوان آنﮫم از یک خانواده فقیر توانسته به چنان دانش و مﮫارت هایی دست یابد، مسئله مهمی بود.
با کشف فسیل یک ایکیتوزورا ( تمنودونتوسور ) ، [ ۳] ماری انینگ فقیر بر سر زبان ها افتاد. پس از آن فسیلهایی که او و خانواده اش جمع کرده بودند مورد توجه موزه داران و دانشمندان قرار گرفت و ثروتمندان اروپایی نیز که علاقه مند به کلکسیونﮫای خاص بودند را به خود جلب کرد. ماری انینگ کمک فراوانی به بازسازی تاریخ و حیات گذشته زمین نموده است.
در سال ۱۸۳۹ یکی از مقالات وی در مجله علمی تاریخ طبیعی[ ۴] چاپ شد و چارلز دیکنز هم در یکی از نوشته هایش[ ۵] او را - دختر یک نجار فقیر که توانسته به موفقیت ( علمی ) برسد – ستود. [ ۶]
۱۶۳ سال بعد از مرگ ماری اننیگ، ( سال ۲۰۱۰ ) انجمن سلطنتی ( انجمن سلطنتی لندن برای پیشرفت دانش طبیعی ) [ ۷] از او تقدیر کرده و یادآور شد وی در شمار ده زن بریتانیایی است که به تاریخ علم خدمت کرده اند. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپدر و مادر ماری انینگ در سواحل جنوبی بریتانیا زندگی می کردند. پدرش کمدساز بود اما گاهی نیز فسیل جمع می کرد و از این طریق مهارت های شناسایی و جمع آوری فسیل ها به ماری انینگ رسید. فسیل های ایکتیاسور ( یکی از شکارچیان دریایی مهم عصر دایناسورها ) اولین بار توسط ماری انینگ ( در سواحل دورست بخش لایم رجیس ) کشف شد.
شاید مهم ترین کشف وی از دیدگاه علمی کشف پلسیوزور[ ۲] باشد. اینکه حدود دو قرن پیشیک زن جوان آنﮫم از یک خانواده فقیر توانسته به چنان دانش و مﮫارت هایی دست یابد، مسئله مهمی بود.
با کشف فسیل یک ایکیتوزورا ( تمنودونتوسور ) ، [ ۳] ماری انینگ فقیر بر سر زبان ها افتاد. پس از آن فسیلهایی که او و خانواده اش جمع کرده بودند مورد توجه موزه داران و دانشمندان قرار گرفت و ثروتمندان اروپایی نیز که علاقه مند به کلکسیونﮫای خاص بودند را به خود جلب کرد. ماری انینگ کمک فراوانی به بازسازی تاریخ و حیات گذشته زمین نموده است.
در سال ۱۸۳۹ یکی از مقالات وی در مجله علمی تاریخ طبیعی[ ۴] چاپ شد و چارلز دیکنز هم در یکی از نوشته هایش[ ۵] او را - دختر یک نجار فقیر که توانسته به موفقیت ( علمی ) برسد – ستود. [ ۶]
۱۶۳ سال بعد از مرگ ماری اننیگ، ( سال ۲۰۱۰ ) انجمن سلطنتی ( انجمن سلطنتی لندن برای پیشرفت دانش طبیعی ) [ ۷] از او تقدیر کرده و یادآور شد وی در شمار ده زن بریتانیایی است که به تاریخ علم خدمت کرده اند. [ ۸]
wiki: ماری انینگ