مارکونی، گولیلْمو (۱۸۷۴ـ۱۹۳۷)(Marconi,Guglielmo)
مارکونی، گولیلْمو
مهندس ایتالیایی برق، و پیش گام در اختراع و تکمیل رادیو. در ۱۸۹۵، ارتباط رادیویی را بین دو نقطه با فاصله ای بیش از یک مایل برقرار کرد. در ۱۸۹۶، آزمایش های موفقیت آمیز او در انگلستان به تأسیس شرکت تلگراف بی سیم مارکونی با مسئولیت محدود منتهی شد. در ۱۹۰۹، به سبب ابداع تلگراف بی سیم جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد. پس از مطالعه دربارۀ امواج رادیویی، وسیله ای برای ارسال و دریافت امواج الکترومغناطیسی به صورت سیگنال های الکتریکی ابداع کرد. سپس، کوشید امواج رادیویی را به فواصل دورتر ارسال و از آن جا دریافت کند. در ۱۸۹۸، با موفقیت سیگنال های رادیویی را به آن سوی دریای مانش فرستاد. در ۱۹۰۱، از پالدیو، در کورنوال، با سنت جان، در نیوفاوندلند؛ و در ۱۹۱۸، با استرالیا تماس رادیویی برقرار کرد. مارکونی یکی از اعضای هیئت نمایندگی ایتالیا در کنفرانس ورسای بود که پس از پایان جنگ جهانی اول، برگزار شد (۱۹۱۹). در بولونیا زاده شد و نزد چند تن از استادان ایتالیایی درس خواند، اما هرگز در دوره های دانشگاهی نام نویسی نکرد. بعد از ثبت تلگراف بی سیم (۱۸۹۶)، برای ملکه ویکتوریا امکانی فراهم کرد تا برای ولیعهد، بر عرشۀ کشتی تفریحی سلطنتی پیام ارسال کند. در ۱۸۹۷، مؤسسه ای تجاری در لندن دایر کرد. از ۱۹۲۱، در کشتی تفریحی خود، اِلِترا، زندگی می کرد. این کشتی هم خانۀ او بود، هم آزمایشگاه، و هم گیرندۀ رادیویی اش. دستگاه خود را براساس اصلی ساخت که هاینریش هرتز، فیزیک دان آلمانی، از آن استفاده می کرد، اما برای آشکارسازی امواج نوعی همدوسگر به کار برد. همدوسگر را ادوارد برانلی در فرانسه اختراع کرده بود تا امواج رادیویی را به جریان الکتریکی تبدیل کند. مارکونی با اتصال فرستنده و گیرنده به زمین طرح هرتز را تکمیل کرد و دریافت با استفاده از آنتن عایق بُرد فرستنده افزایش می یابد. اختراعات بعدی مارکونی عبارت اند از آشکارساز مغناطیسی (۱۹۰۲)، تلگراف در راستای افقی (۱۹۰۵)، و سیستم موج پیوسته (۱۹۱۲). طی جنگ جهانی اول، در زمینۀ تکمیل باریکههایی با طول موج بسیار کوتاه تحقیق می کرد.
مارکونی، گولیلْمو
مهندس ایتالیایی برق، و پیش گام در اختراع و تکمیل رادیو. در ۱۸۹۵، ارتباط رادیویی را بین دو نقطه با فاصله ای بیش از یک مایل برقرار کرد. در ۱۸۹۶، آزمایش های موفقیت آمیز او در انگلستان به تأسیس شرکت تلگراف بی سیم مارکونی با مسئولیت محدود منتهی شد. در ۱۹۰۹، به سبب ابداع تلگراف بی سیم جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرد. پس از مطالعه دربارۀ امواج رادیویی، وسیله ای برای ارسال و دریافت امواج الکترومغناطیسی به صورت سیگنال های الکتریکی ابداع کرد. سپس، کوشید امواج رادیویی را به فواصل دورتر ارسال و از آن جا دریافت کند. در ۱۸۹۸، با موفقیت سیگنال های رادیویی را به آن سوی دریای مانش فرستاد. در ۱۹۰۱، از پالدیو، در کورنوال، با سنت جان، در نیوفاوندلند؛ و در ۱۹۱۸، با استرالیا تماس رادیویی برقرار کرد. مارکونی یکی از اعضای هیئت نمایندگی ایتالیا در کنفرانس ورسای بود که پس از پایان جنگ جهانی اول، برگزار شد (۱۹۱۹). در بولونیا زاده شد و نزد چند تن از استادان ایتالیایی درس خواند، اما هرگز در دوره های دانشگاهی نام نویسی نکرد. بعد از ثبت تلگراف بی سیم (۱۸۹۶)، برای ملکه ویکتوریا امکانی فراهم کرد تا برای ولیعهد، بر عرشۀ کشتی تفریحی سلطنتی پیام ارسال کند. در ۱۸۹۷، مؤسسه ای تجاری در لندن دایر کرد. از ۱۹۲۱، در کشتی تفریحی خود، اِلِترا، زندگی می کرد. این کشتی هم خانۀ او بود، هم آزمایشگاه، و هم گیرندۀ رادیویی اش. دستگاه خود را براساس اصلی ساخت که هاینریش هرتز، فیزیک دان آلمانی، از آن استفاده می کرد، اما برای آشکارسازی امواج نوعی همدوسگر به کار برد. همدوسگر را ادوارد برانلی در فرانسه اختراع کرده بود تا امواج رادیویی را به جریان الکتریکی تبدیل کند. مارکونی با اتصال فرستنده و گیرنده به زمین طرح هرتز را تکمیل کرد و دریافت با استفاده از آنتن عایق بُرد فرستنده افزایش می یابد. اختراعات بعدی مارکونی عبارت اند از آشکارساز مغناطیسی (۱۹۰۲)، تلگراف در راستای افقی (۱۹۰۵)، و سیستم موج پیوسته (۱۹۱۲). طی جنگ جهانی اول، در زمینۀ تکمیل باریکههایی با طول موج بسیار کوتاه تحقیق می کرد.
wikijoo: مارکونی،_گولیلمو_(۱۸۷۴ـ۱۹۳۷)