مارکوس کراسوس. [ کْرا / ک ِ ] ( اِخ ) یکی از سه سردار بزرگ روم است که با یولیوس سزار و پومپه متحد شده زمامداری روم را به عهده گرفته بودند. او معاصر اشک سیزدهم ( 55 ق.م. ) است. سنای روم زمامداری سوریه و سرداری سپاهی را که می بایست به مشرق عزیمت کند باو سپرد او مردی خسیس و طماع بود و در جنگ با پارتی ها کشته شد. و رجوع به تاریخ ایران باستان ج 3 صص 2294-2326 شود.
