مارک ترمونتی ( به انگلیسی: Mark Tremonti ) ( متولد ۱۸ آوریل ۱۹۷۴ ) موسیقی دان و گیتاریست آمریکایی گروه های کرید، آلتربریج و ترمونتی است؛ مجله گیتار ورلد برای سه سال پیاپی وی را به عنوان گیتاریست سال انتخاب کرده و توتال گیتار در سال ۲۰۱۱ او را چهارمین گیتاریست برتر سبک هوی متال تمام تاریخ نامید. همچنین لاودوایر در سال ۲۰۱۵ ترمونتی را به عنوان بهترین گیتاریست سال بالاتر از اسلش معرفی کرد. در سال ۲۰۱۱ خوانندگان مجله گیتاریست سولوی آهنگ پرنده سیاه ( به انگلیسی: Blackbird ) از مارک ترمونتی را به عنوان بهترین سولوی تاریخ بالاتر از نام هایی نظیر اسلش، دیوید گیلمور، جیمی پیج و جیمی هندریکس انتخاب کردند. در اواخر اکتبر سال ۲۰۱۵ اولتیمیت گیتار پس از چهار ماه رای گیری از بازدیدکنندگان خود و با ثبت آمار حدود ۲۰۰ هزار رأی، ۴ هزار کامنت و ۵۰۰ هزار بازدید برای بار دوم سولوی آهنگ پرنده سیاه را به عنوان بهترین سولوی تمام تاریخ موسیقی راک انتخاب کرد.
از همان روزهای اول کار حرفه ای با کرید، مارک ترمونتی توانست نظر مثبت منتقدین را نسبت به خود جلب کند. این موج مثبت باعث شد ترمونتی در سال ۲۰۰۱ به خاطر آهنگ «با آغوشی کاملاً باز» ( به انگلیسی: With Arms Wide Open ) برندهٔ جایزه گرمی شود. در سال ۲۰۱۱ ترمونتی به منظور نزدیک شدن به سبک اسپید متال و همچنین پرورش توانایی هایش در خواندن، گروهی به نام ترمونتی را پایه گذاری کرد. حاصل این پروژه دو آلبوم موفق به نام های «هر آنچه که بودم» ( به انگلیسی: All I Was ) در سال ۲۰۱۲ و «داغ آهن» ( به انگلیسی: Cauterize ) در سال ۲۰۱۵ بود.
خلاقیت بی انتهای ترمونتی در ساخت سولوهای آتشین و عدم تأکید روی یک تکنیک، سبک نوازندگی یا صدای خاص او را در زمره ممتازترین نوازندگان سبک های «هارد راک» و «هوی متال» قرار داده و استفاده به جا و به موقع از تکنیک های پینچ هارمونیک، اسلاید و لگاتو سولوهای او را دست نیافتنی و باورناپذیر کرده است. وی در زمینه نقاشی نیز استعداد خوبی دارد و بارها آثارش در حساب های کاربری متعلق به وی در فیسبوک و توییتر منتشر شده است.
کرید:
• زندانِ خودم ( ۱۹۹۷ )
• خاکِ آدمی ( ۱۹۹۹ )
• زنگار گرفته ( ۲۰۰۱ )
• بازگشت به ریشه ( ۲۰۰۹ )
آلتربریج
• یک روز باقی مانده ( ۲۰۰۴ )
• پرندهٔ سیاه ( ۲۰۰۷ )
• AB3
• سنگر ( ۲۰۱۳ )
مارک ترمونتی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز همان روزهای اول کار حرفه ای با کرید، مارک ترمونتی توانست نظر مثبت منتقدین را نسبت به خود جلب کند. این موج مثبت باعث شد ترمونتی در سال ۲۰۰۱ به خاطر آهنگ «با آغوشی کاملاً باز» ( به انگلیسی: With Arms Wide Open ) برندهٔ جایزه گرمی شود. در سال ۲۰۱۱ ترمونتی به منظور نزدیک شدن به سبک اسپید متال و همچنین پرورش توانایی هایش در خواندن، گروهی به نام ترمونتی را پایه گذاری کرد. حاصل این پروژه دو آلبوم موفق به نام های «هر آنچه که بودم» ( به انگلیسی: All I Was ) در سال ۲۰۱۲ و «داغ آهن» ( به انگلیسی: Cauterize ) در سال ۲۰۱۵ بود.
خلاقیت بی انتهای ترمونتی در ساخت سولوهای آتشین و عدم تأکید روی یک تکنیک، سبک نوازندگی یا صدای خاص او را در زمره ممتازترین نوازندگان سبک های «هارد راک» و «هوی متال» قرار داده و استفاده به جا و به موقع از تکنیک های پینچ هارمونیک، اسلاید و لگاتو سولوهای او را دست نیافتنی و باورناپذیر کرده است. وی در زمینه نقاشی نیز استعداد خوبی دارد و بارها آثارش در حساب های کاربری متعلق به وی در فیسبوک و توییتر منتشر شده است.
کرید:
• زندانِ خودم ( ۱۹۹۷ )
• خاکِ آدمی ( ۱۹۹۹ )
• زنگار گرفته ( ۲۰۰۱ )
• بازگشت به ریشه ( ۲۰۰۹ )
آلتربریج
• یک روز باقی مانده ( ۲۰۰۴ )
• پرندهٔ سیاه ( ۲۰۰۷ )
• AB3
• سنگر ( ۲۰۱۳ )
مارک ترمونتی
wiki: مارک ترمونتی