در زیست شناسی مولکولی، اصطلاح مارپیچ دورشته ای اسید نوکلئیک یا مارپیچ مضاعف ( به انگلیسی: Nucleic acid double helix ) [ ۱] به ساختاری گفته می شود که توسط جفت بازهایی از اسیدهای نوکلئیک، تشکیل یک دورشته ای مانند دی ان ای را می دهد. ساختار دو مارپیچ یک مجموعه اسید نوکلئیک بیان گر ساختار ثانویه آن است، و یک اصل بنیادی و اساسی در تعیین ساختار سوم آن است. این اصطلاح با انتشار کتاب "دو مارپیچ: یک گزارش شخصی از کشف ساختار دی ان ای" توسط جیمز واتسون در سال ۱۹۶۸ وارد فرهنگ عامه شد.
بیوپلیمر مارپیچ دوگانه دی ان ای، توسط نوکلئوتیدهایی که به صورت جفت باز در کنار هم قرار می گیرند، ایجاد می شود. B - DNA، متداول ترین ساختار مارپیچی دوتایی است که در طبیعت مشاهده می شود. مارپیچ مضاعف دارای 10 – ۱۰٫۵ جفت باز در هر دور از مارپیچ خود است. [ ۲] ساختار مارپیچ دوگانهٔ دی ان ای، شامل یک شیار بزرگ و یک شیار جزئی است. در B - DNA، شیار اصلی از شیار جزئی گسترده تر است. با توجه به اختلاف در عرض شیار اصلی و شیار جزئی، بسیاری از پروتئین هایی که به B - DNA متصل می شوند از طریق شیار بزرگ تر و وسیع تر این کار را انجام می دهند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبیوپلیمر مارپیچ دوگانه دی ان ای، توسط نوکلئوتیدهایی که به صورت جفت باز در کنار هم قرار می گیرند، ایجاد می شود. B - DNA، متداول ترین ساختار مارپیچی دوتایی است که در طبیعت مشاهده می شود. مارپیچ مضاعف دارای 10 – ۱۰٫۵ جفت باز در هر دور از مارپیچ خود است. [ ۲] ساختار مارپیچ دوگانهٔ دی ان ای، شامل یک شیار بزرگ و یک شیار جزئی است. در B - DNA، شیار اصلی از شیار جزئی گسترده تر است. با توجه به اختلاف در عرض شیار اصلی و شیار جزئی، بسیاری از پروتئین هایی که به B - DNA متصل می شوند از طریق شیار بزرگ تر و وسیع تر این کار را انجام می دهند. [ ۳]
