مارْشال، جان (۱۸۷۶ـ ۱۹۵۸)(Marshall, John)
باستان شناس انگلیسی. در مقام مدیر کل باستان شناسی در هند (۱۹۰۲ـ۱۹۳۱)، مسئول نقشه برداری ها و حفاری های گسترده ای بود، ازجمله در حفاری ها موهنجو دارو و هاراپا در بخش شمال غربی هند (اکنون واقع در پاکستان). این حفاری ها به کشف تمدنی ناشناخته به نام تمدن درۀ سِند منجر شد. طی حفاری های منظم و برنامه ریزی شدۀ او ۸۰۰ کارگر در یک محل کار می کردند. این کار از نظام اسکان «شهری»، همچنین، شبکه های فاضلاب و نشانه های گسترده ای از مُهرهای حک شده پرده برداشت. اشیای یافت شده در موهنجو دارو امکان مقایسه را با بقایای فراوان و با ارزشی فراهم آورد که از حفاری های جدید در شهر سومری باستانی اور در بین النهرین به دست آمده بود و از پیوندهای بازرگانی میان این دو تمدن خبر دادند. جایگاه های مهم دیگری که حفاری شدند عبارت اند از تاکسیلا در تپه ماهورهای هیمالیا، جایگاه های دورۀ بودایی از قبیل سانچی، واقع در بخش مرکزی هند، و سارنات در درۀ گنگ. مارشال، در مقام مدیر کل باستان شناسی در هند، به بخش باستان شناسی توجه فراوان داشت و برای بخشیدن هویتی فرهنگی به باستان شناسی هند به خدماتی چون تهیۀ متون و منابع مربوط به تاریخ هنر اکتفا کرد. آثار متعددی منتشر کرد، ازجمله موهنجو دارو و تمدن درۀ سِند (۱۹۳۱) و تاکسیلا (۱۹۵۱).
باستان شناس انگلیسی. در مقام مدیر کل باستان شناسی در هند (۱۹۰۲ـ۱۹۳۱)، مسئول نقشه برداری ها و حفاری های گسترده ای بود، ازجمله در حفاری ها موهنجو دارو و هاراپا در بخش شمال غربی هند (اکنون واقع در پاکستان). این حفاری ها به کشف تمدنی ناشناخته به نام تمدن درۀ سِند منجر شد. طی حفاری های منظم و برنامه ریزی شدۀ او ۸۰۰ کارگر در یک محل کار می کردند. این کار از نظام اسکان «شهری»، همچنین، شبکه های فاضلاب و نشانه های گسترده ای از مُهرهای حک شده پرده برداشت. اشیای یافت شده در موهنجو دارو امکان مقایسه را با بقایای فراوان و با ارزشی فراهم آورد که از حفاری های جدید در شهر سومری باستانی اور در بین النهرین به دست آمده بود و از پیوندهای بازرگانی میان این دو تمدن خبر دادند. جایگاه های مهم دیگری که حفاری شدند عبارت اند از تاکسیلا در تپه ماهورهای هیمالیا، جایگاه های دورۀ بودایی از قبیل سانچی، واقع در بخش مرکزی هند، و سارنات در درۀ گنگ. مارشال، در مقام مدیر کل باستان شناسی در هند، به بخش باستان شناسی توجه فراوان داشت و برای بخشیدن هویتی فرهنگی به باستان شناسی هند به خدماتی چون تهیۀ متون و منابع مربوط به تاریخ هنر اکتفا کرد. آثار متعددی منتشر کرد، ازجمله موهنجو دارو و تمدن درۀ سِند (۱۹۳۱) و تاکسیلا (۱۹۵۱).
wikijoo: مارشال،_جان_(۱۸۷۶ـ_۱۹۵۸)