مارسیانوس

فلاویوس مارسیانوس ( به لاتین: Flavius Marcianus Augustus ) امپراتور بیزانس از سال ۴۵۰ تا آخر عمر بود. دوران زمامداری وی دوره بازیابی اقتصادی و خاموش سازی تهدیدهای بیرونی و از سویی جدایی بیشتر از روم باختری بود.
دوران جوانی اش را سرباز بود و در جنگ با ایران یان و وندال ها شرکت کرد. در ۴۳۱ بدست وندال ها اسیر شد اما در زمان زمامداری ژنسریک، با ادای سوگند به عدم لشکرکشی دوباره به ایشان، آزاد شد. وی دو بار ازدواج کرد و تنها یک دختر بنام مارسیا داشت.
در آغاز زمامداری، وی از پرداخت خراج به آتیلا که پدرش برای جلوگیری از یورش می پرداخت، سرباز زد. آتیلا هم که می دانست چیرگی بر قسطنطنیه دست نیافتنی است، مارسیانوس را رها و به لشکرکشی خود به ایتالیا پرداخت. البته چندی پیش از مرگ آتیلا، کشمکشی بین دو امپراتور روی داد اما بزودی آتیلا درگذشت و موضوع ادامه نیافت.
وی اوضاع اقتصادی را بهبود داد، تجاوز به سوریه و مصر را دفع، و سرکشی های ارمنیان را فرونشاند. از دیگر کارهای وی، بنیانگذاری شورای کالسدون بود که میانجی میان گروه های فکری گوناگون بود. وی دولت روم را در مقابل یورش بربرها، و لشکرشی آتیلا و بر پایه سوگندش، وندال ها تنها گذاشت.
مارسیانوس بر اثر بیماری ( احتمالاً قانقاریا ) در یک سفر بلند دینی درگذشت. کلیسای ارتدوکس شرقی به وی و همسرش لقب قدیس داد و روز ۱۷ فوریه را بنام این دو نامگذاری کرد.
هالیوود در سال ۱۹۵۴ در فیلم Sign of the Pagan زندگی وی را به نمایش درآورد.