مارسلوس

لغت نامه دهخدا

مارسلوس. [ س ِ ] ( اِخ ) یکی از کنسولان روم قدیم بود که در 222 ق. م. بدان مقام رسید و دوبار با آنیبال جنگیده سپاهیان او را درهم شکست و بدین واسطه «تیغ روم » لقب یافت. در سال 312 به «سیراکوزا» لشکر کشید و در آنجا نیز به فتوحاتی نائل آمد سپس در سال 210 با سپاهیان کارتاژ در محل کانوزیوم مصاف داد و بر آنان غالب شد ولی در سال 208 آنیبال او را به زبردستی هلاک ساخت. ( از اعلام تمدن قدیم فوستل دو کلانژ ).

فرهنگ فارسی

مارکوس کلودیوس سردار رومی که پنج بار بسمت کنسولی برگزیده شد . وی در سال ۲۱۲ ق م . در دومین جنگ [ پونیک ] شهر سیراکوز را متصرف شد . در این جنگ ارشمیدس هم که از سیراکوز دفاع می کرد بدست سربازان مارسلوس کشته شد . مارسلوس بسال ۲٠۸ ق م . در جنگ با آنیبال سردار کارتاژ بقتل رسید .
یکی از کنسولان روم قدیم بود که پیش از میلاد بدان مقام رسید

دانشنامه عمومی

مارسلوس (خواهرزاده آگوستوس). مارسلوس ( انگلیسی: Marcellus؛ 42 BC – 23 BC ) اهل روم باستان بود. پسر ارشد گایوس کلودیوس مارسلوس و اکتاویای کوچک، خواهر آگوستوس ( در آن زمان به نام اکتاویان شناخته می شد ) بود. او خواهرزادهٔ آگوستوس و نزدیکترین خویشاوند مرد نسبت به آگوستوس بود و در نتیجه شروع به لذت بردن از پیشرفت سریع در حرفه سیاسی کرد. او نزد پسر دائی تیبریوس تحصیل کرد و با او به هیسپانیا رفت و در آنجا زیر نظر آگوستوس در جنگ های کانتابریا خدمت کردند. در ۲۵ قبل از میلاد او به رم بازگشت و در آنجا با دختر دائی اش ژولیای بزرگ که دختر امپراتور بود ازدواج کرد.
عکس مارسلوس (خواهرزاده آگوستوس)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس