مارخ

لغت نامه دهخدا

مارخ. [ رِ ] ( اِ ) زالزالک وحشی. ولیک. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). در دیلمان و لاهیجان و رودسر «ولیک » را گویند. ( از جنگل شناسی ساعی ج 1 ص 236 ).

مارخ. [ رِ ] ( ع ص ) روان. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). جاری و روان. ( ناظم الاطباء ). || روان کننده. ( منتهی الارب ). جاری کننده و روان کننده. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

روان و جاری

فرهنگ عمید

= ماهرخ

گویش مازنی

/maaroKh/ نیم نگاه - سرک کشیدن – دزدانه نگاه کردن ۳حرکت ویژه و نگاه خیره ی توله شکاری به زمان نزدیک شدن به پرنده

پیشنهاد کاربران

بپرس