مارتینْسون، هاری (۱۹۰۴ـ۱۹۷۸)(Martinson, Harry)
مارتینْسون، هاری
شاعر و نویسندۀ سوئدی. اشعار پرشوری چون بادیه نشین (۱۹۳۱) را سرود و داستان واره های منثوری نظیر، وداع شنل (۱۹۳۳) را نوشت. از دیگر آثار او است: راه کلاکرایک (۱۹۴۸)، رمانی دربارۀ انسانی خانه به دوش در آستانۀ قرن جدید، و حماسۀ شاعرانۀ آنیارا (۱۹۵۶)، مشهورترین اثرش که دربارۀ سفری فضایی است. فضاپیمای آنیارا که برای همیشه خارج از مسیر پرواز می کند، نماد نوع بشر در عصر اتم است. اشعار بعدی او شامل تصاویری جذاب و ریزبینانه از طبیعت است. در ۱۹۷۴ همراه با ایویند یانسون (سوئیسی) برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. مارتینسون در یاشوگ، در بلکینگه، به دنیا آمد. تحت سرپرستی خانواده ها و پرورشگاه ها بزرگ شد، اما سرانجام گریخت و دریانوردی پیشه کرد و تجربه های خود را در نخستین آثارش نوشت. گزنۀ شکوفا(۱۹۳۵) رمانی شرح حال گونه از دوران کودکی اوست.
مارتینْسون، هاری
شاعر و نویسندۀ سوئدی. اشعار پرشوری چون بادیه نشین (۱۹۳۱) را سرود و داستان واره های منثوری نظیر، وداع شنل (۱۹۳۳) را نوشت. از دیگر آثار او است: راه کلاکرایک (۱۹۴۸)، رمانی دربارۀ انسانی خانه به دوش در آستانۀ قرن جدید، و حماسۀ شاعرانۀ آنیارا (۱۹۵۶)، مشهورترین اثرش که دربارۀ سفری فضایی است. فضاپیمای آنیارا که برای همیشه خارج از مسیر پرواز می کند، نماد نوع بشر در عصر اتم است. اشعار بعدی او شامل تصاویری جذاب و ریزبینانه از طبیعت است. در ۱۹۷۴ همراه با ایویند یانسون (سوئیسی) برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. مارتینسون در یاشوگ، در بلکینگه، به دنیا آمد. تحت سرپرستی خانواده ها و پرورشگاه ها بزرگ شد، اما سرانجام گریخت و دریانوردی پیشه کرد و تجربه های خود را در نخستین آثارش نوشت. گزنۀ شکوفا(۱۹۳۵) رمانی شرح حال گونه از دوران کودکی اوست.
wikijoo: مارتینسون،_هاری_(۱۹۰۴ـ۱۹۷۸)