مارتین آلبرتو بیسکارا کُرنِخو ( اسپانیایی: Martín Alberto Vizcarra Cornejo ؛ تلفظ اسپانیایی: ( صدا ( اطلاعات ) ) ; [ الف] زاده ۲۲ مارس ۱۹۶۳ ) [ ۱] مهندس و سیاستمدار پرویی که شصت و هفتمین رئیس جمهور پرو است. بیسکارا پیشتر فرماندار استان موکگوا ( ۲۰۱۴–۲۰۱۱ ) ، وزیر حمل و نقل و ارتباطات پرو ( ۲۰۱۷–۲۰۱۶ ) و سفیر پرو در کانادا ( ۲۰۱۸–۲۰۱۷ ) بود. بیسکارا در تاریخ ۲۳ مارس ۲۰۱۸ در پی استعفای پدرو پابلو کوچینسکی رئیس جمهور سابق، به عنوان رئیس جمهور سوگند یاد کرد.
در انتخابات عمومی سال ۲۰۱۶، ویزارکارا به عنوان نامزد معاون اول ریاست جمهوری و به عنوان رقیب پدرو پابلو کوچینسکی با بلیط ریاست جمهوری پروها برای تغییر نامزد شد. این بلیط نامزد نیروی محبوب کیکو فوجیموری را به سختی شکست داد. ویزارکارا پس از استعفای رئیس جمهور کوچینسکی در ۲۳ مارس ۲۰۱۸ به عنوان رئیس جمهور سوگند یاد کرد. [ ۲] [ ۳] در طول دوره تصدی وی، ویزارکارا از احزاب سیاسی مستقل ماند، اصلاحات علیه فساد را در شاخه های قانونگذاری و قضایی ترویج داد و قول داد که با پایان یافتن دوره ریاست جمهوری خود در سال ۲۰۲۱ کاندیدای ریاست جمهوری نشود. [ ۴] [ ۵] [ ۶] به دنبال آنچه وی «انکار واقعی اعتماد به نفس» علیه دولت خود توصیف کرد، ویزکارا در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۹ کنگره پرو را منحل کرد و در همان روز، فرمان انتخابات قانونگذاری را صادر کرد. انتخابات زود هنگام برای کنگره جدید در ۲۶ ژانویه ۲۰۲۰ برگزار شد، و قانونگذار بار دیگر به رهبری اپوزیسیون برگزیده شد.
در طی دنیاگیری کروناویروس در پرو، ویزارکارا دستورهای خانه نشینی را صادر کرد و صندوق های امداد صادر کرد، اما نابرابری موجود، ازدحام بیش از حد و یک اقتصاد تا حد زیادی غیررسمی پرو را تحت تأثیر همه گیر قرار داد. در نتیجه، تولید ناخالص داخلی پرو با کاهش سی درصدی، فشار سیاسی را به دولت ویزکارا افزایش داد. در سپتامبر سال ۲۰۲۰، کنگره پرونده استیضاح علیه ویزارکارا را به دلیل «ناتوانی اخلاقی» آغاز کرد و وی را متهم کرد که پس از ضبط صدا توسط قانونگذار مخالف، دستفروشی در نفوذ دارد، اما روند رای کافی برای برکناری وی از سمت را ندارد.
در ۹ نوامبر سال ۲۰۲۰، کنگره پرو پس از اعلام ویزاکارا «غیراخلاقی از نظر اخلاقی» و برکناری وی از مقام، برای بار دوم استیضاح کرد. [ ۷] رئیس کنگره، مانوئل مرینو، روز بعد جانشین وی به عنوان رئیس جمهور پرو شد. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر انتخابات عمومی سال ۲۰۱۶، ویزارکارا به عنوان نامزد معاون اول ریاست جمهوری و به عنوان رقیب پدرو پابلو کوچینسکی با بلیط ریاست جمهوری پروها برای تغییر نامزد شد. این بلیط نامزد نیروی محبوب کیکو فوجیموری را به سختی شکست داد. ویزارکارا پس از استعفای رئیس جمهور کوچینسکی در ۲۳ مارس ۲۰۱۸ به عنوان رئیس جمهور سوگند یاد کرد. [ ۲] [ ۳] در طول دوره تصدی وی، ویزارکارا از احزاب سیاسی مستقل ماند، اصلاحات علیه فساد را در شاخه های قانونگذاری و قضایی ترویج داد و قول داد که با پایان یافتن دوره ریاست جمهوری خود در سال ۲۰۲۱ کاندیدای ریاست جمهوری نشود. [ ۴] [ ۵] [ ۶] به دنبال آنچه وی «انکار واقعی اعتماد به نفس» علیه دولت خود توصیف کرد، ویزکارا در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۹ کنگره پرو را منحل کرد و در همان روز، فرمان انتخابات قانونگذاری را صادر کرد. انتخابات زود هنگام برای کنگره جدید در ۲۶ ژانویه ۲۰۲۰ برگزار شد، و قانونگذار بار دیگر به رهبری اپوزیسیون برگزیده شد.
در طی دنیاگیری کروناویروس در پرو، ویزارکارا دستورهای خانه نشینی را صادر کرد و صندوق های امداد صادر کرد، اما نابرابری موجود، ازدحام بیش از حد و یک اقتصاد تا حد زیادی غیررسمی پرو را تحت تأثیر همه گیر قرار داد. در نتیجه، تولید ناخالص داخلی پرو با کاهش سی درصدی، فشار سیاسی را به دولت ویزکارا افزایش داد. در سپتامبر سال ۲۰۲۰، کنگره پرونده استیضاح علیه ویزارکارا را به دلیل «ناتوانی اخلاقی» آغاز کرد و وی را متهم کرد که پس از ضبط صدا توسط قانونگذار مخالف، دستفروشی در نفوذ دارد، اما روند رای کافی برای برکناری وی از سمت را ندارد.
در ۹ نوامبر سال ۲۰۲۰، کنگره پرو پس از اعلام ویزاکارا «غیراخلاقی از نظر اخلاقی» و برکناری وی از مقام، برای بار دوم استیضاح کرد. [ ۷] رئیس کنگره، مانوئل مرینو، روز بعد جانشین وی به عنوان رئیس جمهور پرو شد. [ ۸]
wiki: مارتین ویسکارا