مارتین زاندبرگر ( به آلمانی: Martin Sandberger ) ( ۱۷ اوت ۱۹۱۱ – ۳۰ مارس ۲۰۱۰ ) یک اس اس اشتاندارتنفورر و فرمانده آینزاتس کماندو 1a در آینزاتس گروپن و همچنین فرمانده اس دی در استونی بود. او مرتکب قتل عام یهودیان در کشورهای حوزه دریای بالتیک شد. او همچنین مسئول دستگیری یهودیان در ایتالیا و تبعیدشان به اردوگاه آشویتس بود. وی دومین مقام بلندپایه در آینزاتس گروپن بود که دادگاهی و محاکمه شد.
... [مشاهده متن کامل]
زاندبرگر در شارلوتنبرگ در امپراتوری آلمان زاده شد. در دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ، دانشگاه کلن، دانشگاه فرایبورگ و دانشگاه توبینگن حقوق خواند. در ۲۰ سالگی به حزب نازی و اس آ پیوست. از ۱۹۳۲–۱۹۳۳ از فعالان و رهبران دانش آموزی در توبینگن بود. در ۸ مارس ۱۹۳۳ وی به همراه اریش ارلینگر پرچم حزب نازی را بر ساختمان اصلی دانشگاه توبینگن برافراشتند. در ۱۹۳۶ به اس اس پیوست و در اس دی در وورتمبرگ تحت فرماندهی گوستاو آدولف شیل مشغول به کار شد.
با حمله آلمان به لهستان و آغاز جنگ جهانی دوم، هاینریش هیملر برنامه ای را تحت عنوان بازگشت به رایش ترتیب داد که شامل تبعید مردمان بومی مناطقی از لهستان و جایگزین کردن آنان با اقلیت آلمانی ساکن کشورهای محتلف ( کشورهای حوزه دریای بالتیک و بخش شرقی لهستان ) بود. در ۱۳ اکتبر ۱۹۳۹ هیملر زاندبرگر را به سمت رئیس اداره مهاجرت مرکزی شمال شرق منصوب کرد.
در ژوئن ۱۹۴۱ زاندبرگر به سمت رئیس زوندرکماندو 1a در آینزاتس گروپن A منصوب شد و با شروع عملیات بارباروسا، به همراه فرانتس اشتالکر فرمانده آینزاتس گروپن A عملیات می کرد.
زاندبرگر به همراه آینزاتس کماندو 1a و ۲ وارد ریگا شد. او و افرادش در تخریب کنیسه ها و قتل عام ۴۰۰ یهودی و به راه انداختن پوگرومهایی در این شهر نقش داشتند.
در اوایل ژوئیه ۱۹۴۱ زاندبرگر به دستور اشتالکر به استونی فرستاده شد. بنا بر شهادت خود زاندبرگر، اشتالکر برای او روشن کرده بود که وی باید دستور پیشوا را در استونی اجرا کند. وی و افرادش کشتارهایی را علیه یهودیان، کولیها، کمونیستها و بیماران ذهنی در این کشور ترتیب دادند. گزارشی به تاریخ ۱۵ اکتبر ۱۹۴۱ نشان می دهد که در طی مدتی مشخص ۴۷۴ یهودی و ۶۸۴ کمونیست به دست نیروهای زاندبرگر کشته شدند:
"دستگیری تمامی مردان یهودی بالای ۱۶ سال رو به اتمام است. آن ها به استثنا دکترها و بزرگان یهودی که توسط نیروهای ویژه تعیین شده اند، به دست واحدهای دفاع از خود و تحت کنترل دسته ویژه 1a کشته شده اند. زنان یهودی در پارنو و تالین که بین ۱۶ تا ۶۰ سال سن دارند و برای کار کردن مناسب هستند دستگیر و برای بریدن زغال سنگ یا دیگر کارها به کار گرفته شده اند. حال اردوگاهی در هارکو ساخته شده است که تمامی یهودیان استونیایی در آن جا گردآوری شوند، پس استونی در مدت کوتاهی از وجود یهودیان خالی شده است".
... [مشاهده متن کامل]
زاندبرگر در شارلوتنبرگ در امپراتوری آلمان زاده شد. در دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ، دانشگاه کلن، دانشگاه فرایبورگ و دانشگاه توبینگن حقوق خواند. در ۲۰ سالگی به حزب نازی و اس آ پیوست. از ۱۹۳۲–۱۹۳۳ از فعالان و رهبران دانش آموزی در توبینگن بود. در ۸ مارس ۱۹۳۳ وی به همراه اریش ارلینگر پرچم حزب نازی را بر ساختمان اصلی دانشگاه توبینگن برافراشتند. در ۱۹۳۶ به اس اس پیوست و در اس دی در وورتمبرگ تحت فرماندهی گوستاو آدولف شیل مشغول به کار شد.
با حمله آلمان به لهستان و آغاز جنگ جهانی دوم، هاینریش هیملر برنامه ای را تحت عنوان بازگشت به رایش ترتیب داد که شامل تبعید مردمان بومی مناطقی از لهستان و جایگزین کردن آنان با اقلیت آلمانی ساکن کشورهای محتلف ( کشورهای حوزه دریای بالتیک و بخش شرقی لهستان ) بود. در ۱۳ اکتبر ۱۹۳۹ هیملر زاندبرگر را به سمت رئیس اداره مهاجرت مرکزی شمال شرق منصوب کرد.
در ژوئن ۱۹۴۱ زاندبرگر به سمت رئیس زوندرکماندو 1a در آینزاتس گروپن A منصوب شد و با شروع عملیات بارباروسا، به همراه فرانتس اشتالکر فرمانده آینزاتس گروپن A عملیات می کرد.
زاندبرگر به همراه آینزاتس کماندو 1a و ۲ وارد ریگا شد. او و افرادش در تخریب کنیسه ها و قتل عام ۴۰۰ یهودی و به راه انداختن پوگرومهایی در این شهر نقش داشتند.
در اوایل ژوئیه ۱۹۴۱ زاندبرگر به دستور اشتالکر به استونی فرستاده شد. بنا بر شهادت خود زاندبرگر، اشتالکر برای او روشن کرده بود که وی باید دستور پیشوا را در استونی اجرا کند. وی و افرادش کشتارهایی را علیه یهودیان، کولیها، کمونیستها و بیماران ذهنی در این کشور ترتیب دادند. گزارشی به تاریخ ۱۵ اکتبر ۱۹۴۱ نشان می دهد که در طی مدتی مشخص ۴۷۴ یهودی و ۶۸۴ کمونیست به دست نیروهای زاندبرگر کشته شدند:
"دستگیری تمامی مردان یهودی بالای ۱۶ سال رو به اتمام است. آن ها به استثنا دکترها و بزرگان یهودی که توسط نیروهای ویژه تعیین شده اند، به دست واحدهای دفاع از خود و تحت کنترل دسته ویژه 1a کشته شده اند. زنان یهودی در پارنو و تالین که بین ۱۶ تا ۶۰ سال سن دارند و برای کار کردن مناسب هستند دستگیر و برای بریدن زغال سنگ یا دیگر کارها به کار گرفته شده اند. حال اردوگاهی در هارکو ساخته شده است که تمامی یهودیان استونیایی در آن جا گردآوری شوند، پس استونی در مدت کوتاهی از وجود یهودیان خالی شده است".
