مارتین ارچر

دانشنامه آزاد فارسی

مارتین آرچر. مارْتین، آرْچِر (۱۹۱۰ـ۲۰۰۲)(Martin, Archer)
مارْتین، آرْچِر
بیوشیمی دان انگلیسی. جایزه نوبل شیمی ۱۹۵۲ را مشترکاً با ریچارد سینگ و به سبب تحقیق در زمینۀ کروماتوگرافی تقسیمی (۱۹۴۴) به دست آورد. در لندن زاده شد و در کیمبریج درس خواند. مقام های علمی، دانشگاهی، و صنعتی داشت. از ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۶، در انجمن تحقیقات صنایع پشم در لیدز کار می کرد. از ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۹ در انستیتو ملی تحقیقات پزشکی مشغول کار بود. از ۱۹۵۹ تا ۱۹۷۰ مدیر آزمایشگاه آبوتسبری شد و از ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۸، در دانشگاه ساسکس تدریس می کرد. در ۱۹۴۱، مارتین و سینگ ساخت کروماتوگرافی تقسیمی را برای جداسازی اجزای مخلوط های کمپلکس آغاز کردند. در این روش، قطره ای از محلول برای آنالیز در انتهای نوار کاغذ صافی قرار می گرفت و سپس خشک می شد. سپس، انتهای نوار را در حلال غوطه ور می کردند، اجزای گوناگون مخلوط با نفوذ در نوار کاغذی رسوب می کردند و معرفی که براثر برخورد با اجزا تغییر رنگ می داد به نوار خشک شده اسپری می شد. مارتین و سینگ برای آشکارسازی موقعیت اسیدهای آمینه از معرف ناین هیدرین استفاده کردند. به این نوار کاغذ صافی، کروماتوگرام می گویند. در ۱۹۵۳، مارتین تحقیق در زمینۀ کروماتوگرافی گاز را آغاز کرد. در این روش، بخارات شیمیایی براثر جذب سطحی جزءبه جزء روی جامدی پرزدار شناسایی می شوند.

پیشنهاد کاربران

بپرس