( مأربة ) مأربة. [ م َءْ رَ / رِ / رُ ب َ ] ( ع اِ ) ( از «ارب » ) حاجت. ج ، مآرب و در مثل است : مأربة لا حفاوة؛ یعنی سبب اختیار این امر حاجت است نه شفقت و مهربانی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). حاجت و ضرورت و احتیاج. ( ناظم الاطباء ). حاجت. ( ترجمان القرآن ) ( اقرب الموارد ).
